Σε ένα σαλόνι στο Παρίσι, δυο νεαρά ζευγάρια συναντιούνται για να συζητήσουν τη συμπλοκή των δύο εντεκάχρονων παιδιών τους. Αναζητώντας μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, θα φανερώσουν τους μύχιους εαυτούς τους κι η αρχικά πολιτισμένη, ώριμη συζήτηση, θα οδηγηθεί στη βαρβαρότητα.
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Οικογένεια έχει αλλάξει. Οι νέες γενιές γονιών, πιο μορφωμένες και κοσμοπολίτικες, έχουν αγκαλιάσει έναν καλύτερο τρόπο ανατροφής των παιδιών τους. Όμως, πόσο ικανοί είμαστε να αντισταθούμε στα αρχέγονα ένστικτα, στο βίωμα της δικής μας παιδικής ζωής, στη βία που μας ασκεί η διαρκής υπεράσπιση της δημόσιας εικόνας μας; Η κοινωνία του πολιτισμού, εμποτισμένη πλέον από το πνεύμα του νεοφιλελευθερισμού, συνεχίζει την αέναη πάλη με τη χαλιναγώγηση των ταμπού. Κι ο θεός, το τοτέμ του ασυνειδήτου μας, συνεχίζει να μας κυβερνά, όσο κι αν τον αποκηρύσσουμε.
20°
