Η γυναίκα των Λευκών Ορέων και τα παράπονα της Αρετούσας

Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων παρουσιάζει στον Φ.Σ. Παρνασσός μια παράσταση που εστιάζει στην απόδοση από γυναικείες φωνές, Ριζίτικων και Μαντινάδων, από την πλούσια Κρητική παράδοση.

Μια πρωτότυπη προσέγγιση που ενώνει το τραχύ πρόσωπο των γυναικών των Λευκών Ορέων με τον λυρικό ερωτισμό της Αρετούσας. Στην ερμηνεία τρεις σπουδαίες φωνές: η Μαριάννα Πολυχρονίδη και οι αδερφές Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή.

Η Κρήτη, στη μακραίωνη ιστορία της, δεν επέτρεψε στην γυναίκα να τραγουδήσει. Ήταν προνόμιο του άντρα. Της παρείχε, όμως το χώρο του θρήνου για το τραγούδι της απώλειας, όπου εκεί υπήρξε ο απόλυτος εκφραστής. Ωστόσο, δειλά δειλά, τόλμησε να διηγηθεί την ερωτική ιστορία και με ριζίτικα τραγούδια.

Οι Μαντινάδες από την άλλη έχουν σαφώς πιο ερωτικό περιεχόμενο, περιγράφοντας κάθε απόχρωση της ερωτικής ιστορίας. Η Αρετούσα ως σύμβολο εκπροσωπεί την γυναίκα της Αναγέννησης. Βρίσκεται στη δίνη του έρωτος και παρότι, πριγκίπισσα θα υποστεί την σκληρότητα της ανασφάλειας του Ερωτόκριτου.

Μένει αταλάντευτη, με ακέραια συναισθηματική πίστη και καταθέτει τα παράπονα της, τραγουδώντας.

Συντελεστές
Λουδοβίκος των Ανωγείων
Μαριάννα Πολυχρονίδη: τραγούδι
Ελένη και Σουζάνα Βουγιουκλή: τραγούδι
Αντώνης Μυτακίδης: κιθάρα
Μανώλης Μπαρδάνης: φυσαρμόνικα
Σοφία Μαυρογενίδου: φλάουτο