Εμφάνιση φίλτρων
Τίτλος

Ο Devendra Banhart στο Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος

Ο Devendra Banhart στο Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος

Από τους βασικούς εκφραστές της psych-folk σκηνής, ο Devendra Banhart έρχεται στην Αθήνα μετά από 18 χρόνια, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής περιοδείας του, με πρώτο σταθμό το Ξέφωτο του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος. Την Πέμπτη 25 Ιουλίου, ο καλλιτέχνης θα παρουσιάσει τραγούδια από όλη τη δισκογραφία του, αλλά και από το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο Flying Wig, το οποίο κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2023. 

Το 11ο προσωπικό άλμπουμ του Devendra Banhart ηχογραφήθηκε εξολοκλήρου στο περιτριγυρισμένο από πεύκα στούντιο-σαλέ (κάποτε ανήκε στον Neil Young), καταμεσής του δάσους, στο φαράγγι Topanga στην Καλιφόρνια. Μέσα εκεί, σε ένα περιβάλλον ταυτόχρονα άγνωστο και οικείο (ο Banhart υπήρξε και εξακολουθεί να είναι τεράστιος οπαδός της μουσικής του Neil Young), ξεσκόνισε τα βυνίλια των Grateful Dead και του Brian Eno και έγραψε, όπως δηλώνει ο ίδιος, μερικά νέα τραγούδια απελπισίας, ευγνωμοσύνης, συγχώρεσης και θλίψης. «Είναι η ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε την απόγνωση με ελπίδα, να συνεχίζουμε να αποτυγχάνουμε και να αγαπάμε».

Το Flying Wig αποτελεί ένα τοπίο επαναλαμβανόμενης δυαδικότητας, ένα κουτί με παράδοξα αλλά και συναισθήματα που προέκυψαν από την 20ετή ενασχόλησή του με την τραγουδοποιία και τη μουσική. Πληγωμένος από τη μάχη με τη ζωή και την απώλεια, ο Banhart βρέθηκε απελπισμένος, διπλωμένος προς τα μέσα δυσκολευόμενος να μιλήσει, πόσο μάλλον να τραγουδήσει, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός άλμπουμ όπου τα συνθεσάιζερ δείχνουν την πιο συναισθηματική πτυχή τους. 

Γεννημένος στο Τέξας, ο Banhart μεγάλωσε στην πατρίδα της μητέρας του, τη Βενεζουέλα, πριν επιστρέψει στις ΗΠΑ στην εφηβεία του. Το καλοκαίρι του 2000, εγκατέλειψε τη σχολή Καλών Τεχνών στην πατρίδα του και μετακόμισε στο Παρίσι. Εκεί, τον ανακάλυψε ο ιδιοκτήτης ενός μικρού κλαμπ, ο οποίος τον επέλεξε για να ανοίγει συναυλίες για μικρά, indie rock συγκροτήματα. Εντωμεταξύ, για όλο αυτό το διάστημα ηχογραφούσε τραγούδια. Μικρά και μεγάλα, απλά και πιο σύνθετα, στην κιθάρα ή στο πιάνο. 

Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, σε μια συναυλία στο κλαμπ Fold στο Λος Άντζελες, ο Banhart γνωρίστηκε με τον Michael Gira, frontman των θρύλων του νεοϋορκέζικου gloom-rock, των Swans και ιδιοκτήτη της δισκογραφικής εταιρείας Young God Records. Το άλμπουμ με τίτλο Oh Me Oh My κυκλοφόρησε το 2002 από την δισκογραφική του Gira και ο Banhart έγινε αυτοστιγμεί ο κύριος εκπρόσωπος και εκφραστής της freak folk σκηνής και του λεγόμενου, τότε, κινήματος New Weird America

Εχει συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς όπως οι Anohni & The Johnsons, ο Beck και ο ηθοποιός Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, ενώ άλμπουμ του όπως το Niño Rojo και το Rejoice in The Hand ήταν indie επιτυχίες που αγαπήθηκαν εξίσου από κοινό και κριτικούς. 

Πάνω στο psych-folk μουσικό κύμα του Banhart ξεπήδησαν στην πορεία συγκροτήματα όπως οι Animal Collective και η Joanna Newsom, αλλά ο Banhart παραμένει, μέχρι σήμερα, ένας μουσικός που δεν είναι εύκολο να τον κατατάξεις σε μουσικό επίπεδο. Και αυτό επειδή η εκτενής του δισκογραφία περιλαμβάνει ψήγματα ambient μουσικής, fuzz rock της δεκαετίας του '60, new wave της δεκαετίας του '80 αλλά και λατινοαμερικανική tropicália, καταφέρνοντας να ενσωματώνει όλους αυτούς τους ήχους στο ίδιο ακριβώς τραγούδι.

Special guest: Amalia & The Architects

Oι Amalia & The Architects είναι το solo project του τραγουδοποιού amalia. Οι αρχιτέκτονες, βέβαια, έχουν φύγει καιρό τώρα και ο 26χρονος amalia δεν μοιάζει και πολύ με Αμαλία. 

Μετά από δύο singles και ένα EP o πρώτος προσωπικός δίσκος του amalia με τίτλο “amalia???” κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2024 και αποτελείται από 10 τραγούδια-ασκήσεις στην ενηλικίωση. 

Με indie rock/pop διάθεση, ο amalia γράφει πρώτα τους στίχους και μετά τη μουσική στα τραγούδια του. Σ’ αυτά, συνηθίζει να κρύβει λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές αναφορές, ενώ οι στίχοι και η μουσική του τρέχουν σε δύο ταχύτητες, αυτήν της λύπης και αυτήν της χαράς, αφήνοντας ερωτηματικά στο ποια θα υπερισχύσει. Έχει ακούσει πολύ Nick Cave, Leonard Cohen, Alex Turner και Morrissey και μερικοί λένε ότι αυτό βγαίνει προς τα έξω.