Δεν θα βρείτε πολλές ταινίες με ηρωίδα μια σχεδόν εξηντάρα γυναίκα που αντί να βυθιστεί στην απόγνωση και τη μοναξιά, δοκιμάζει συνειδητά και με απόλυτη συναίσθηση της ηλικίας της, να συνεχίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη ζωή της. Η ηρωίδα της ταινίας είναι μια χωρισμένη εδώ και χρόνια γυναίκα, που δεν το βάζει κάτω. Όχι ότι κάτι τραγικό συμβαίνει στη διάρκεια αυτής της αισιόδοξης και θετικής δραμεντί, αλλά σε μια κοινωνία εμμονική με τη νιότη και την ατσαλάκωτη ομορφιά, μια γυναίκα σαν την Γκλόρια αποτελεί παράδοξο. Χάρη στο καλογραμμένο σενάριο και την εξαιρετική σκηνοθεσία του Λέλιο, που δίνει οντότητα και ξεκάθαρη υπόσταση στην ηρωίδα του και στη συναρπαστική ερμηνεία της θαυμάσιας Πολίνα Γκαρσία, το φιλμ δεν γίνεται ποτέ διδακτικό ή μελοδραματικό, υπερβολικά σοβαρό ή αστείο, με τον τρόπο μιας καρικατούρας. Αντίθετα, πετυχαίνει τη σπάνια εκείνη ισορροπία ανάμεσα στην κινηματογραφική γλώσσα και τη συναισθηματική αλήθεια, και πετυχαίνει να χτίσει μια ταινία που δεν μοιάζει καθόλου με τίποτα απ’ όσα περιμένεις να δεις, ξεπερνώντας κατά πολύ τις όποιες προσδοκίες ή προκαταλήψεις μπορεί να είχες.
- ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Σεμπάστιαν Λέλιο
- ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Πολίνα Γκαρσία, Σέρτζιο Χερνάντεζ