Η Χιμάρα, η Βόρειος Ήπειρος και ο ανάπηρος ελλαδισμός

Ο Γιώργος Καραμπελιάς, στο πλαίσιο του κύκλου συζητήσεων «Συναντήσεις Κορυφής», θα συνομιλήσει με τον Βαγγέλη Ντούλε, πρόεδρο του Κόμμα Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και βουλευτή στο αλβανικό κοινοβούλιο, τον Θεόδωρο Γκούμα, πρόεδρο της Ένωσης Χειμαρριωτών, τον Αντώνιο Νέτσο, βορειοηπειρώτη - δικηγόρο, τον δημοσιογράφο Λάμπρο Καλαρρύτη, καθώς και με τον πρέσβη επί τιμή, Αλέξανδρο Μαλλιά, με θέμα: «Η Χιμάρα, η Βόρειος Ήπειρος και ο ανάπηρος ελλαδισμός».

Λίγα λόγια για τους ομιλητές

Αντώνης Νέτσος

Είναι δικηγόρος Αθηνών, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στους Δρυμάδες Χιμάρας. Περάτωσε τις σπουδές της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Αθήνα και έλαβε πτυχίο από την Νομική Σχολή του Ε.Κ.Π.Α.

Ασκεί την δικηγορία στα Αστικά και Ποινικά κυρίως Δικαστήρια της Ελλάδος. Διετέλεσε Πρόεδρος της Αδελφότητας Δρυμαδιωτών και συμμετέχει επί σειρά ετών στο Δ.Σ. της Ένωσης Χιμαριωτών από τις θέσεις του Αντιπροέδρου, Γραμματέα και Μέλους του Δ.Σ. Στο πλαίσιο της ενασχόλησης με τα κοινά στην γενέτειρα του διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και δη στον Τομέα Νομικών Θεμάτων του Κ.Ε.Α.Δ. και ως μέλος της ΟΜΟΝΟΙΑ.

Βαγγέλης Ντούλες

Γεννήθηκε το 1968 στην Καλογοραντζή Αργυροκάστρου. Πτυχιούχος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο Τιράνων. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος, μεταφραστής και συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Εργάσθηκε ως λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου. Το 1997 εξελέγη αντιπρόεδρος και το 1998 πρόεδρος της Δημοκρατικής Ένωσης της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας “Ομόνοια”. Το 2002 εξελέγη πρόεδρος του Κόμματος Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ), θέση την οποία διατηρεί μέχρι σήμερα. Από το 2011 εκλέγεται βουλευτής στο Αλβανικό Κοινοβούλιο. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αντιπρόεδρος του Αλβανικού Κοινοβουλίου (παραιτήθηκε το 2015). Επίσης, έχει διατελέσει μέλος Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας.

Θεόδωρος Γκούμας

Είναι πρόεδρος διοικητικού συμβουλίου Ένωσης Χειμαρριωτών από το 2019 (2η θητεία) και επί σειρά ετών ενεργό μέλος του συλλόγου.

Λάμπρος Καλαρρύτης

Έχει εργαστεί σε όλο το φάσμα των ΜΜΕ – ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά – ως πολιτικός και διπλωματικός συντάκτης και σε διευθυντικές θέσεις.

Έχει πολυετή ενασχόληση με τα ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής, Άμυνας, Οικονομίας και Διεθνούς Πολιτικής. Διαθέτει μακρά εμπειρία σε θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία παρακολουθεί επί πολλά χρόνια, έχοντας καλύψει επί δεκαετία τις Συνόδους Κορυφής και υπουργών Εξωτερικών και έχει συμμετάσχει σε δημοσιογραφικές αποστολές σε Ευρώπη, Βαλκάνια, ΗΠΑ και Μέση Ανατολή.

Έχει εργαστεί, μεταξύ άλλων, στον Αντέννα, ραδιόφωνο και τηλεόραση, στην τηλεόραση του Alter, στις εφημερίδες Επενδυτής, Ελεύθερος Τύπος, Ημερησία και Παραπολιτικά (όπου επιμελείται ένθετο στρατηγικής και γεωπολιτικής), στο περιοδικό Επίκαιρα ως αρχισυντάκτης και διευθυντής, στο

ραδιόφωνο Παραπολιτικά 90,1 ως αρχισυντάκτης και διευθυντής, όπου τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει καθημερινή δίωρη ζωντανή εκπομπή, 20.00-22.00, με τίτλο «Εμείς οι Έλληνες».

Έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων (HR και Marketing Management), Διεθνείς Σχέσεις και Δημόσια Διοίκηση.

Αλέξανδρος Μαλλιάς

Είναι πρέσβης επί τιμής. Ως Διπλωμάτης υπηρέτησε υπό 11 κυβερνήσεις και 15 Υπουργούς Εξωτερικών. Ειδικότερα, στο Συμβούλιο της Ευρώπης (1978-1982), Επιτετραμμένος στη Λιβύη (1982-1984), στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (1987-1988), πρώτος Σύμβουλος για Πολιτικές Υποθέσεις στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στον ΟΗΕ (1989-1993), Διαπραγματευτής της Χάρτας των Παρισίων για μία Νέα Ευρώπη (Βιέννη-Παρίσι 1990). Υπηρέτησε στην Ευρωπαϊκή Αποστολή Παρατηρητών (1994) σε Κροατία, Βουλγαρία και ΠΓΔΜ. Πρώτος Διπλωματικός Αντιπρόσωπος Ελλάδος στην ΠΓΔΜ (1995-1999), Πρέσβης της Ελλάδος στην Αλβανία (1999-2000) και Διευθυντής Βαλκανικών Υποθέσεων (2000-2005). Πρέσβης της Ελλάδος στην Ουάσιγκτον (2005-2009).

Λίγα λόγια για τον Γιώργο Καραμπελιά

Ο Γιώργος Καραµπελιάς γεννήθηκε το 1946 στην Κάτω Αχαΐα. Από το 1964, ως φοιτητής της Ιατρικής, είχε µια έντονη πολιτική δραστηριότητα, για την οποία και φυλακίστηκε από τη δικτατορία τον Μάιο-

Ιούνιο 1967. Εν συνεχεία, σπούδασε Οικονομικά στο Παρίσι, όπου συμμετείχε στο αντιδικτατορικό κίνημα και τον Μάη του ’68, εξέδιδε το περιοδικό «Αντιφασίστας» και έγραψε τα πρώτα του βιβλία. Μετά το 1974 συνεχίζει την πολιτική και συγγραφική του δραστηριότητα. Από το 1979 έως το 1993 εξέδιδε το περιοδικό «Ρήξη». Το 1980 δημιούργησε το Εναλλακτικό Βιβλιοπωλείο και τις Εναλλακτικές Εκδόσεις. Από το 1995 συμμετέχει στη ΣΕ του περιοδικού «Άρδην» και από το 2006 της εφημερίδας «Ρήξη». Από το 2010 είναι µέλος της «Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Πολιτισμού» και της ΣΕ του περιοδικού «Νέος Ερμής ο Λόγιος». Τέλος, µετά το 2016, συμμετέχει στο Κίνημα Άρδην.

Επιδιώκει τη σύνθεση ανάμεσα στον πατριωτισμό, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία, ενώ θεωρεί πως ο µόνος τελεσφόρος εκσυγχρονισμός της Ελλάδας θα ήταν ένας εκσυγχρονισμός στηριγμένος στην παράδοση και την ιστορική µας ιδιοπροσωπία. Τα γραπτά του αφορούν στην πολιτική επιστήμη, την οικονομία, τη φιλοσοφία και τη γεωπολιτική. Τα τελευταία χρόνια επιμένει ιδιαίτερα στις ιστορικές έρευνες και μελέτες που αφορούν την Τουρκοκρατία και την Επανάσταση του 1821

Λίγα λόγια για τον κύκλο συζητήσεων «Συναντήσεις Κορυφής»

Ο Γιώργος Καραμπελιάς συζητά με προσωπικότητες και διανοητές της Ελλάδας αλλά και του ευρωπαϊκού χώρου για τα μεγάλα θεωρητικά, γεωπολιτικά και πολιτισμικά προβλήματα της εποχής μας. Βρισκόμαστε σε μια κομβική στιγμή κρίσης και διερώτησης για το μέλλον όχι μόνον του πολιτισμού αλλά και της ίδιας της παρουσίας του ανθρώπου στον πλανήτη, την οποία έρχεται να υπογραμμίσει η παγκόσμια οικολογική κρίση, και η επέκταση της τεχνοφύσης, ενώ ο ελληνισμός αντιμετωπίζει κρίση υπαρκτικού χαρακτήρα. Βρισκόμαστε  σ’ ένα ιστορικό σταυροδρόμι, από τη μία πλευρά του οποίου υπάρχει μια καθοδική σπείρα, και από την άλλη η ανάταξή του. Ερχόμαστε μπροστά σε αυτό το ιστορικό αίτημα, σε αυτή την κυριολεκτική τιτανομαχία, γυμνοί, με ηγεσίες ανίκανες, πνευματικούς ανθρώπους ενσωματωμένους, ένα λαϊκό σώμα αλλοιωμένο και πλαδαρό. Απέναντι στο απόλυτο αδιέξοδο του αλλοτριωμένου εκσυγχρονισμού και της διαρκούς φυγής,θα πρέπει να επιστρατεύσουμε όλες μας τις δυνάμεις, για να κάνουμε επιτέλους πρότυπο του αναγκαίου εκσυγχρονισμού μας την ίδια την δική μας παράδοση και ταυτότητα. Αυτό που έκαναν όλα τα έθνη και όλοι οι λαοί που θέλουν να είναι ελεύθεροι, αυτεξούσιοι και δημιουργικοί.