Ομιλία του Stephen Jenkinson και προβολή της ταινίας του για το πένθος «Griefwalker» στο ΠΛΥΦΑ

«Το τέλος της ζωής θα έπρεπε να είναι αυτό που στην ουσία του είναι: ένα σημαντικό γεγονός, όπως η γέννηση ή ο γάμος». Αυτή η φράση συμπυκνώνει τη θέση του Stephen Jenkinson για τον θάνατο. Ο Καναδός συγγραφέας και πολιτιστικός ακτιβιστής, ο οποίος θεωρεί ότι οι άνθρωποι στην πλειονότητά μας είμαστε «αναλφάβητοι» στο πένθος, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛΥΦΑ (Κορυτσάς 39, Αθήνα) για την προβολή της ταινίας του «Griefwalker» καθώς και για μια επιδραστική ομιλία που θα μας κάνει να δούμε με άλλη ματιά το αναπόφευκτο φινάλε.

Το να πεθαίνεις καλά

Ο Jenkinson, με σπουδές στην Κοινωνική Εργασία έχει ηγηθεί του τμήματος παρηγορητικής φροντίδας μεγάλου καναδικού νοσοκομείου και έχει εργαστεί εκτενώς με φροντιστές, ετοιμοθάνατους και τις οικογένειές τους, παρατηρώντας από χιλιάδες ανθρώπους ξανά και ξανά «οικτρό άγχος». Ο ίδιος θεωρεί πως αυτό το αίσθημα είναι περισσότερο ένα σύμπτωμα πολιτιστικής έλλειψης και μια «αγραμματοσύνης πένθους» και όχι ένα προσωπικό ζήτημα οποιουδήποτε ατόμου με τον θάνατο. Και διερωτάται: Ήταν πάντα τόσο δύσκολο να πεθάνεις; Πότε πραγματικά αρχίζουμε να πεθαίνουμε και τι πρέπει να κάνουμε τότε; Γίνεται το πένθος να είναι μια δεξιότητα, κάτι που πρέπει να μάθει κανείς και να το εξασκήσει;

Αυτοί οι προβληματισμοί είναι ο πυρήνας του συγγραφικού του έργου αλλά και της ταινίας “Griefmalker”, την οποία θα έχει την ευκαιρία να δει το αθηναϊκό κοινό. Πρόκειται για μια παραγωγή του Καναδικού Εθνικού Κέντρου Κινηματογράφου, σε σκηνοθεσία του Tim Wilson. Γυρισμένο σε μια περίοδο δώδεκα ετών, το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τον Jenkinson στις αίθουσες διδασκαλίας με γιατρούς και νοσοκόμες, σε συμβουλευτικές συνεδρίες με ασθενείς και τις οικογένειές τους, και σε συχνά αφοπλιστικά ειλικρινείς συζητήσεις για την προέλευση και τις συνέπειες των ιδεών του για το πώς ζούμε και πεθαίνουμε.

Ο ίδιος πιστεύει ακράδαντα πως το να πεθαίνεις καλά δεν είναι θέμα πεφωτισμένου προσωπικού συμφέροντος ή προσωπικής προτίμησης, αλλά μια υποχρέωση που οφείλουν οι ζωντανοί και οι ετοιμοθάνατοι ο ένας στον άλλο και σε αυτούς που θα έρθουν μετά από εμάς.

Συντονιστής ο συνθετικός ψυχοθεραπευτής, Αλέξης Ιωάννου

*Η ταινία θα προβληθεί στα Αγγλικά με ελληνικούς υποτίτλους και η συζήτηση που θα ακολουθήσει θα είναι στα Αγγλικά με παράλληλη μετάφραση.

Λίγα λόγια για τον Stephen Jenkinson

Συγγραφέας και πολιτιστικός ακτιβιστής. Διδάσκει διεθνώς και είναι ο σχεδιαστής και ο κύριος εκπαιδευτής του Orphan Wisdom School που βρίσκεται στον Καναδά. Για πολλά χρόνια, και αφού απέκτησε ένα μεταπτυχιακό στη Θεολογία από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και ένα δεύτερο στην κοινωνική εργασία από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, ο Stephen Jenkinson ηγήθηκε του τμήματος παρηγορητικής φροντίδας σε μεγάλο καναδικό νοσοκομείο και ήταν Βοηθός Καθηγητής σε μια καναδική ιατρική σχολή.

Είναι συγγραφέας, μεταξύ άλλων, του πολυβραβευμένου “Die Wise: A Manifesto for Sanity and Soul” (βραβείο “Nautilus” 2015), ενώ το πιο πρόσφατο βιβλίου του είναι το “Reckoning”, το οποίο γράφτηκε από κοινού με την Kimberly Ann Johnson (2022).

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τον ίδιο και το έργο του στο: orphanwisdom.com

Λίγα λόγια για τον Αλέξη Ιωάννου

Συνθετικός ψυχοθεραπευτής. Σπούδασε Βιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Διαπολιτισμικό Θέατρο στο Πανεπιστήμιο του Essex και Δραματοθεραπεία στο Πανεπιστήμιο Roehampton. Συνέχισε την εξειδίκευσή του στη Σωματική Τραυματοθεραπεία με έμφαση στις πολιτισμικές και διαγενεακές εκφάνσεις του τραύματος. Από το 2017 έως το 2022 εργάστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο στο Εθνικό Σύστημα Υγείας με ανθρώπους με νοητικές αναπηρίες και ψυχικές ασθένειες, με πρόσφυγες και με ανθρώπους με ανίατες ασθένειες. Από το 2021 διατηρεί το δικό του προσωπικό θεραπευτικό χώρο, δουλεύοντας με όσους αναζητούν μια μεγαλύτερη αίσθηση πληρότητας στη ζωή τους, κατοίκους Ελλάδας αλλά και εξωτερικού.