Μέσα απ’ τα μάτια των εφήβων

Στο σχολείο και τις συνολικές ανάγκες των παιδιών που αναδεικνύονται κρίσιμες για την ψυχική τους υγεία, καθώς και στην μακροπρόθεσμη επίδραση των βρεφικών και πρώτων παιδικών εμπειριών εστίασαν οι εισηγητές στις δύο πρώτες συναντήσεις της διοργάνωσης «Μέσα απ’ τα μάτια των εφήβων».

Η τρίτη κατά σειρά συνάντηση έχει προγραμματιστεί για το Σάββατο 15/2 και είναι αφιερωμένη σε μια πολύ δύσκολη συνθήκη, η οποία όμως είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη ζωή: Στο θάνατο και τη διαχείρισή του, τόσο από την πλευρά της οικογένειας, όσο και του σχολείου.

Ο φετινός κύκλος ομιλιών που διοργανώνουν οι εκδόσεις Πορφύρα, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, ολοκληρώνεται το Σάββατο 22/2 με μια θεματική επιστροφή στο σχολείο. Για ν’ αποκωδικοποιήσουμε και να μεταλλάξουμε με την βοήθεια των ειδικών τα «δύσκολα» συναισθήματα των μαθητών, αλλά και να μάθουμε με ποιον τρόπο η Εικαστική Θεραπεία μπορεί ν’ αποτελέσει το θεμέλιο λίθο για την καλλιέργεια της αυτογνωσίας.

Περιλήψεις εισηγήσεων

3η συνάντηση: Σάββατο 15 Φεβρουαρίου

Εισηγητές

1. Όλγα Μεταλληνού
Ψυχολόγος, Σύμβουλος Παιδικού Πένθους, Συνεργάτης στη «Μέριμνα»: Πώς στηρίζουν οι ενήλικες το παιδί που θρηνεί-Το Σπίτι».
2. Ελευθερία Ράλλη
Ψυχολόγος, Σύμβουλος παιδικού πένθους, Συνεργάτης στη «Μέριμνα»: «Πώς στηρίζουν οι ενήλικες το παιδί που θρηνεί-Το Σχολείο».

Κοινό πλαίσιο των δύο ομιλιών
Ο θάνατος και η σοβαρή ασθένεια είναι θέματα που οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν στην τάξη τους κατά την διάρκεια της επαγγελματικής τους ζωής, αλλά και στην καθημερινότητα στο ρόλο τους ως γονείς. Πώς μπορούμε να προσεγγίσουμε και να μιλήσουμε στα παιδιά; Τι κατανοούν τα παιδιά για το θάνατο; Ποιες είναι οι φυσιολογικές αντιδράσεις τους μετά από μία απώλεια και ποιες οι ανάγκες τους μετά από ένα τόσο σημαντικό βίωμα; Αυτά είναι τα θέματα που θα συζητηθούν στις εισηγήσεις μας.

4η συνάντηση: Σάββατο 22 Φεβρουαρίου

«Η καλλιέργεια της αυτογνωσίας με την προσέγγιση της Εικαστικής Θεραπείας. Μια δοκιμή με μικρούς εφήβους μέσα στο σχολείο».

Εισηγήτρια: Κόντη Μαίρη
Εικαστικός, επί πτυχίω εικαστική ψυχοθεραπεύτρια, Καθηγήτρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Περίληψη εισήγησης
Η Εικαστική Θεραπευτική Παρέμβαση, με κατάλληλα μελετημένες και στοχευμένες δραστηριότητες μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά σε θέματα που αφορούν όχι μόνο στην ακαδημαϊκή αποτελεσματικότητα, αλλά και (κυρίως) στον αυτοέλεγχο της συμπεριφοράς του μαθητή, όπως και σε θετικές σχέσεις ανάμεσα στους μαθητές όσο και με το δάσκαλο. Το πλεονέκτημα της συγκεκριμένης παρέμβασης έγκειται στο ότι παραμένει άμεσα συνδεδεμένη με τη σχολική πραγματικότητα του μαθητή, ακριβώς στο χώρο δηλαδή στον οποίο ενδεχομένως συμβαίνουν οι «εγκλωβισμοί» ή οι «κρίσεις», όλα εκείνα τα «δύσκολα» συναισθήματα τα οποία ο έφηβος πολλές φορές αδυνατεί να εκφράσει ή τα εκφράζει με ένταση και παρορμητικότητα. Η εικαστική πρακτική, όσο και η συζήτηση που την ακολουθεί λειτουργούν εν τέλει ως το προστατευτικό δοχείο μέσα στο οποίο επιτρέπεται συμβολικά να εκφραστεί ή να εκτονωθεί εικαστικά μια σύγκρουση.

«Συναισθηματικές πτυχές της μάθησης και η περιέχουσα λειτουργία του δασκάλου».

Εισηγήτρια: Ντάβου Μπετίνα
Γνωστική Ψυχολόγος, Καθηγήτρια ΕΚΠΑ

Περίληψη εισήγησης
Οι νοητικές διεργασίες και τα αποτελέσματά τους (η προσοχή, η κατανόηση, η συγκρότηση της γνώσης, η μάθηση) επηρεάζονται από τα συναισθήματα που φέρουν μαζί τους ο μαθητής, η μαθήτρια, οι δάσκαλοι και οι δασκάλες τους, από τα συναισθήματα που γεννιούνται στο πλαίσιο της παιδαγωγικής σχέσης, καθώς και από το γενικότερο συναισθηματικό κλίμα που επικρατεί σε μικρο- και μακρο-επίπεδο (από τη σχολική τάξη έως την ευρύτερη κοινωνία). Με άλλα λόγια, η μάθηση είναι μια διαδικασία βαθύτατα συναισθηματική και σχεσιακή.
Για να κατανοήσουμε τη σκέψη και τη συμπεριφορά κάθε μαθητή ή μαθήτριας, χρειάζεται να παρατηρήσουμε και να αφουγκραστούμε τα συναισθήματα με τα οποία ο ίδιος ή η ίδια φορτίζει την μαθησιακή διαδικασία και την κατάκτηση της γνώσης, στο πλαίσιο των σχέσεών του/της με τους δασκάλους, τους γονείς, τους συνομηλίκους του/της. Στην ομιλία αυτή θα διερευνήσουμε τα συναισθήματα που είναι εγγενή στη μάθηση και στην παιδαγωγική σχέση και θα εξετάσουμε την «περιέχουσα» λειτουργία του/της εκπαιδευτικού, ως ενός σημαντικού για τη ζωή του παιδιού και του εφήβου, ο οποίος μπορεί να αφουγκραστεί, να εντοπίσει, να συναισθανθεί και να αντέξει τα «δύσκολα» συναισθήματα του μαθητή, μεταβολίζοντας τα και προσδίδοντάς τους νόημα, ώστε η μαθησιακή δυνατότητα να αποδεσμευτεί από το βάρος τους και να αναπτυχθεί.