Κριστόμπαλ Χολτσάπφελ, Ο άνθρωπος μπροστά στα όρια. Πώς αντιμετωπίζουμε τα όρια υπό διάφορες συνθήκες

Ο καθ’ ένας μας φέρει  το καθοριστικό σημάδι ενός απόλυτου ορίου, που είναι ο θάνατος και μέρα με τη μέρα βιώνουμε την μείωση της απόστασης απ’ αυτό. Πρώτα απ’ όλα, το όριο εμφανίζεται ως οριοθέτηση και αυτός ο περιορισμός μας επιτρέπει να δομούμαστε σε ατομικές ασυνέχειες, που καθορίζονται από διάφορους ψυχολογικούς, κοινωνιολογικούς,  οικογενειακούς, ηθικούς, θεσμικούς, σεξουαλικούς οικονομικούς, νομικούς, πολιτικούς και πολιτιστικούς κώδικες. Επί πλέον, ταυτοχρόνως, ο άνθρωπος επί της ουσίας είναι παραβιαστής ορίων και παρ’ όλ’ αυτά, αυτή η παραβίαση συνήθως δεν είναι παρά ένα στρατήγημα του αρχικού περιορισμού, που διευρύνεται και ριζοσπαστικοποιείται. Προς επίρρωσιν αυτού γεγονότος, το αποφασιστικό εδρεύει στην αίσθηση του απείρου που βιώνουμε, όχι μόνο μπροστά στην απεραντοσύνη, αλλά και σε σχέση με κάθε φαινόμενο και άτομο, η οποία οδηγεί σε ένα «άλμα προς το απεριόριστο», που συμβαίνει κυρίως στην τέχνη, στον θρησκευτικό μυστικισμό και στην ίδια τη φιλοσοφία.

Ο Κριστόμπαλ Χολτσάπφερλ είναι πτυχιούχος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Χιλής και Διδάκτωρ Φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ. Το 1987 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο της Χιλής στο οποίο είναι καθηγητής από το 1981. Είναι είσης καθηγητής του Μητροπολιτικού Πανεπιστημίου Επιστημών της Εκπαίδευσης και του Πανεπιστημίου Αντρές Μπέγιο. Στην 30χρονη πανεπιστημιακή του καριέρα έχει συμμετάσχει σε διάφορες έρευνες και έχει εκδώσει βιβλία και επιστημονικά άρθρα με θέμα την ηθική, τη συνείδηση και το παιχνίδι.