Η πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής της Αλεξίας Μαρούλη αποτελείται από μια σειρά έργων [λάδια σε καμβά] που πραγματεύονται το στήθος ως μέσο ανακούφισης και φροντίδας, τις ανθρώπινες σχέσεις, με αφετηρία τον πρωταρχικό σύνδεσμο μεταξύ της μητέρας και του παιδιού, αλλά και το στήθος που νοσεί, τραυματίζεται, αναιρείται. Το γυναικείο στήθος, το οποίο διαχρονικά αντιμετωπίστηκε είτε ως μέσον συντήρησης της ζωής, και κατ’ επέκταση ως ενσάρκωσή της και αντικείμενο λατρείας, είτε ως απειλή κατά του ασκητισμού και της πνευματικότητας, συμβολίζει τόσο την ερωτική επιθυμία και την μητρότητα, όσο και την αγάπη και τη στοργή. Εκτεθειμένα γυμνά στήθη, με την καρδιά να κτυπά από κάτω τους, εκεί όπου ριζώνει η αγάπη και τρέφεται μια νέα ζωή, όπου όμως μια μέρα ίσως να γεννηθεί η αρρώστια, που θα θρέψει κι αυτή αναγκαστικά με τη σειρά της τον πόνο και τον φόβο. Το συγκεκριμένο σύνολο έργων αποπειράται να εκθέσει τις αντοχές των ανθρώπινων σχέσεων, όταν αυτές δοκιμάζονται.
INFO: 13-31/1. Τρί.,Πέμ.,Παρ.: 11.00-14.00 & 18.00-21.00, Τετ.,Σάβ.: 11.00-15.00