«Ρευστές Υπάρξεις» : Η τέταρτη ατομική έκθεση του Ηλία Καρρά στη The Athens Art Gallery

Στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών παρουσιάζεται έως τις 25 Ιανουαρίου η τέταρτη ατομική έκθεση του Ηλία Καρρά με τίτλο: «Ρευστές Υπάρξεις» στην οποία μια σειρά από ακουαρέλες συνυπάρχουν με έργα γλυπτικής.
Προσωπεία που μας κοιτούν κατάματα, κεφαλές με ρίζες από την αρχαία γλυπτική παράδοση, αρχαϊκά πρόσωπα, νωπά, με πέτρες και χώματα, που μοιάζουν σαν να έχουν βγει μόλις από μια ανασκαφή, χοιρίδια ως θριαμβευτές σε βάθρο, ή ως θύματα του παραλόγου, ένας σκύλος που τρέχει σε απόγνωση, ψάρια έξω από το φυσικό τους περιβάλλον, καθώς και πρόσωπα που παραπέμπουν σε νεκρικές μάσκες είναι μερικά από τα έργα που παρουσιάζονται. Τα έργα αυτά, σε μια πρώτη ανάγνωση, δεν φαίνεται να έχουν μια θεματολογική συνοχή και μπορεί να μας προκαλέσουν αμηχανία. Η διαδραστικότητα του θεατή έγκειται, ανάλογα με τις δικές του προσλαμβάνουσες, εμπειρίες και βιώματα να συνδέσει εννοιολογικά τις εικόνες.

Όμως ακόμη και για κάποιον που συγκινείται από την ποίηση και την λογοτεχνία η έκθεση του Ηλία Καρρά, μια έκθεση με καθαρά λογοτεχνική και ποιητική υπόσταση, θα του αποκαλύψει έναν ολόκληρο θαυμαστό κόσμο. Ένας κόσμος, που ενώ αρχικά μπορεί να προκαλέσει τρόμο με την αναπόφευκτη φθορά που υπαινίσσεται μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας, και συλλογισμών πάνω στο νόημα της ύπαρξης.

Ο Καρράς μέσω της ακουαρέλας και των γλυπτών του επιχειρεί να καταθέσει τη δική του ματιά πάνω στο νόημα της ύπαρξης. Έργα τα οποία αιωρούνται ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο μοιάζουν άλλοτε να φοβούνται, άλλοτε να χλευάζουν, και άλλοτε να αντιλαμβάνονται, το κωμικό αλλά και το τραγικό του ανθρώπου και της ζωής. Απαλλαγμένα από οποιοδήποτε στοιχείο καλλωπισμού είναι ρευστά, δομημένα, με στοιχεία παραστατικότητας και αφαίρεσης, τα οποία χαρακτηρίζονται από μια αμεσότητα στην εκτέλεση, και έντονο το γλυπτικό στοιχείο ακόμη και στις ακουαρέλες.

Στην τωρινή έκθεση του Καρρά παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την μετάβασή του από τον δισδιάστατο χώρο στο γλυπτικό χώρο, την ανάγκη του καλλιτέχνη για ανάπτυξη νέας καλλιτεχνικής συνείδησης καθώς και την επιθυμία του για ανανέωση και πειραματισμό. Η υφή και το αποτύπωμα του υλικού της ακουαρέλας τον γοήτευσε χαρακτηρίζοντάς το ως “ελεγχόμενα τυχαίο”. Πρόκειται για έργα με μεγάλη εκφραστική δύναμη τα οποία μέσα από τη ρευστότητά τους είναι πυκνά σε νόημα, ενώ ταυτοχρόνως είναι άχρονα και αφήνουν να αιωρείται η συνθήκη του εάν θέλουν να σταθεροποιηθούν και να μνημειωθούν σε έναν αβέβαιο και διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο ή να παραμείνουν αιωνίως ρευστά ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο σαν να θέλουν να τον αψηφίσουν.

Γιατί, ναι, μας υπενθυμίζουν το θάνατο, αλλά και τον επαναπροσδιορισμό της ζωής. Όπως και στο διήγημα του Leo Tolstoy «Ο Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς», ίσως ένα από τα ωραιότερα και δυνατότερα έργα που πραγματεύονται το θέμα του memento mori, ο θάνατος είναι εδώ και είναι αναπόφευκτος και αντί να τον φοβόμαστε θα έπρεπε να μας ωθεί να επαναπροσδιορίσουμε τη ζωή μας, τις αξίες μας , και εν τέλει να δώσουμε χώρο και χρόνο στο καλό και σε ό,τι αξίζει.

Η γοητεία αυτής της έκθεσης έγκειται στο ότι δεν ανοίγει εύκολα τα χαρτιά της. Υπάρχει ένα μυστήριο που προσφέρει χώρο για ενεργοποίηση της φαντασίας του νου και της καρδιάς, αλλά στο τέλος δεν ματαιώνει. Παρατηρώντας τα έργα μπορούμε να είμαστε σιωπηλοί σαν να βρισκόμαστε με κάποιον που γνωρίζουμε καλά και δεν χρειάζεται να αποκαλύπτουμε τα πάντα. Μια έκθεση με λογοτεχνική και ποιητική υπόσταση.

Eπιμέλεια έκθεσης: Ελίζα Γρηγοράκη

Λίγα λόγια για τον Ηλία Καρεά

O Ηλίας Καρράς γεννήθηκε το 1973. Είναι απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών, με καθηγητές την Ρ. Παπασπύρου και τον Μ. Σπηλιόπουλο, και του Τ.Ε.Ι. Αθήνας (Τεχνολογία Γραφικών Τεχνών). Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδος ενώ ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Συμμετείχε σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ενώ έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.=