Παύλος Καραμαρούδης: Distance Matter στην αίθουσα τέχνης εκφραση – γιαννα γραμματοπουλου

Η αίθουσα τέχνης εκφραση – γιαννα γραμματοπουλου παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση του νεαρού καλλιτέχνη Παύλου Καραμαρούδη με τίτλο Distance Matter.

«Το στέγαστρο στον Εθνικό Κήπο της Αθήνας αποτέλεσε το ερέθισμα για τον Παύλο Καραμαρούδη για μια εκτεταμένη ενότητα έργων, περνώντας από πολύ μικρά σχέδια-μελέτες σε άσπρο-μαύρο σε συνθέσεις μεγάλων διαστάσεων σε χρώμα. Δουλεμένα εκ του φυσικού και από απόσταση, στο μεταίχμιο αναπαράστασης και αφαίρεσης, τα σχέδια διακρίνονται για την αμεσότητα της απόδοσης του θέματός τους, που επαναλαμβάνεται εμμονικά, δομούνται πάνω στην αρχιτεκτονική του φωτός και της σκιάς με το χρώμα να κινείται με ευχέρεια μέσα στους τόνους του μαύρου και των γκρίζων, σε ένα συνεχές παιχνίδι εναλλαγών και, ταυτόχρονα, σε ευθεία αντιστοιχία με συναισθηματικές καταστάσεις. Ο ζωγράφος απεικάζει τη ζωτική του σχέση με τον κόσμο, μεταγράφει την οπτική πραγματικότητα μέσα από εικαστικές αξίες ανάλογα, όπως χαρακτηριστικά τονίζει, με τη διάθεση και τις ανάγκες του, «πότε με τρυφερότητα και με αγάπη, πότε με φόβο, με εκτόνωση, με θυμό», αντανακλώντας έναν εσωτερικό τρόπο βίωσης της πραγματικότητας, έναν ιδιαίτερο ψυχισμό.

Το θέμα, καθώς οι σπουδές αυξάνουν σε αριθμό, αποκτάει αναπάντεχα μια απροσδόκητη διάσταση, φορτισμένη συγκινησιακά για τον ίδιο, μια διάσταση σχεδόν μεταφυσική. Μια παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία, που βρίσκει καθώς δουλεύει τα σχέδια, απεικονίζει τη μητέρα του να ποζάρει σε μικρή ηλικία στο ίδιο σημείο που αυτός καθημερινά περνάει ατελείωτες ώρες ζωγραφίζοντας. Μια φωτογραφία που μοιάζει να κλείνει τον κύκλο των μικρών σχεδίων. Απόσταση-εγγύτητα, παρουσία-απουσία, ζωή, απώλεια, αγάπη. Στις μεγάλων διαστάσεων συνθέσεις του με το ίδιο θέμα, η πυκνή και ελεύθερη πινελιά, οι χρωματικές κηλίδες και η εξπρεσιονιστική ένταση δημιουργούν ρευστούς, παλλόμενους χώρους, ενώ σταδιακά η απομάκρυνση από κάθε παραστατική αναφορά του δίδει τη δυνατότητα να επικεντρωθεί στον ρυθμό, στην κίνηση, στη ματιέρα, στην εκφραστικότητα του χρώματος σε συνθέσεις όπου ο δυναμισμός της χειρονομίας κυριαρχεί δημιουργώντας αναγλυφικούς σχηματισμούς πάνω στη ζωγραφική επιφάνεια.

Η διαλεκτική και, παράλληλα, αντιθετική σχέση ανάμεσα στα σχέδια και στις ζωγραφικές συνθέσεις ως προς το μέγεθος, την τεχνική ή το υλικό είναι πρωταρχικό ζητούμενο για τον Παύλο Καραμαρούδη, ο οποίος υπερασπίζεται τις ανανεωμένες δυνατότητες της ζωγραφικής με δύναμη, ευαισθησία και αλήθεια.»

Γιάννης Μπόλης
Ιστορικός της Τέχνης