Νατάσσα Γρυλλάκη: «Timeless» στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα

Η Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα στο Ψυχικό παρουσιάζει το μοναδικό έργο της Σύγχρονης Ελληνίδας Εικαστικού Νατάσσας Γρυλλάκη με τίτλο TIMELESS.

Η καλλιτέχνιδα σε αυτήν την «σχεδόν» ενότητα (μιας και η έμπνευση έχει τα ασταθή και εκρηκτικά μεταβαλλόμενα χαρακτηριστικά της φωτιάς) επιχειρεί να εκφράσει αυτήν την άφατη, μαγική εμπειρία της «απουσίας του χρόνου»: την συνύφανση της συνειδητότητας της πράξης αλλά και της απουσίας της ταυτόχρονα.

Η Νατάσσα Γρυλλάκη δρα όντας εντελώς απορροφημένη  σε αυτό που δημιουργεί πράγμα το οποίο την οδηγεί σε πλήρη μεταμόρφωση της αίσθησης του χρόνου και του εγώ - η υποκειμενική αίσθηση του εαυτού  δεν είναι παρούσα ενώ η επίγνωση συνεχίζει να υφίσταται. Το καθετί συμβαίνει εκτός χρόνου.

Η σχεδόν διαλογιστική επανάληψη μοτίβων που χορεύουν λες και τα κινεί αόρατη ενέργεια, χρησιμεύει σαν ανατολίτικη “mantra” η σαν προσευχή και ευχή και φυλαχτό ταυτόχρονα. Στόχος αυτής της ενότητας είναι το να μεταφερθεί στον θεατή  αυτός ο εσωτερικός κόσμος  δονούμενης άχρονης  ενέργειας με την μουσική και την παράξενη και άγρια ομορφιά της.

Η εικαστικός αγαπά να χρησιμοποιεί οποιοδήποτε υλικό ή τεχνική που να μπορεί να αποδώσει ότι επιθυμεί να δημιουργήσει. Τα τελευταία χρόνια όμως επί το πλείστον ζωγραφίζει σε Γιαπωνέζικο χαρτί, γνωστό σαν Shoji (Shojo Gami). Το χαρτί αυτό χρησιμοποιείται από τους Ιάπωνες στα διαχωριστικά εσωτερικών χώρων και δίνει μια μοναδικά  μαγική ατμόσφαιρα. Είναι ημιδιάφανο, σατινέ από την μια μεριά, ελαφρώς πορώδες από την άλλη και παράξενα ανθεκτικό. Χρησιμοποιεί χρώματα με βάση πάντα το νερό, graffiti sprays, ακρυλικά, πολλά μολύβια διαφόρων ειδών όπως λαδιού, ακουαρέλας και σαγκουίνες. Δουλεύει συχνότατα με στένσιλς που κατασκευάζει από διάφορα υλικά αλλά και άλλα έτοιμα πράγματα, όπως για παράδειγμα μια δαντέλα, ένα ιδιαίτερο χαρτί περιτυλίγματος ή οποιοδήποτε διάτρητο βιομηχανικό ή μονωτικό υλικό που της δίνει την δυνατότητα να δημιουργήσει φόρμες, όγκους, επίπεδα και μοναδικές ματιέρες. Το χαρτί Shoji, (αφού δημιουργηθεί η βασική  χρωματική βάση και φόρμες) κολλιέται με μια ισχυρότατη κόλλα αγιογραφίας πάνω σε τελάρα η ξύλα κομμένα σε φόρμα. Εδώ ξεκινά η κυρίως δουλειά, μια δουλειά που θέλει να παραμένει αόρατη και κρυφή και δεν σταματάει παρά μόνο όταν το τελικό αποτέλεσμα την ικανοποιεί.

Καθ’ όλη την διάρκεια της ζωγραφικής τα διαφορετικά μέσα - σπρέι, μολύβια και ακρυλικά - σταθεροποιούνται με διάφανο βερνίκι και η  δουλειά συνεχίζεται.

Έχει την εμμονή να θέλει το τελικό αποτέλεσμα να έχει χαρακτήρα ή να δίνει την ψευδαίσθηση τυχαιότητας - να μοιάζει πως δεν αγγίχτηκε από ανθρώπου χέρι  παρόλο που τελικά καθόλου τυχαίο δεν είναι… αντιθέτως μάλιστα.

Είναι σαν κατά κάποιο τρόπο να θέλει να νομίζει ο θεατής ότι το έργο δημιουργήθηκε από μόνο του ως δια μαγείας.                                                   

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΝΑΤΑΣΣΑΣ ΓΡΥΛΛΑΚΗ

Η Αναστασία Γρυλλακη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική στην Ecole Nationale Superieure de Beaux Arts στο atelier του Vladimir Velicovic με εξειδίκευση στο σχέδιο.

Η πρώτη της ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε έγινε στο Πολιτιστικό Κέντρο Μπενετάτου στο Ψυχικό και στη συνέχεια στην γκαλερί Ζυγός και στο Πολιτιστικό Κέντρο Ξάνθου στην Ήπειρο.  Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις όπως στη Πινακοθήκη Πιερίδη, στη γκαλερί Δίμιτο (Κρήτη),στη Jim Thomson Group (Αθήνα), στη Gallery K London  κ.α.

Παράλληλα και μέχρι σήμερα εξελίσσει το concept "art2where"? δουλεύοντας με ανακυκλώσιμα χρηστικά αντικείμενα και ρούχα. Το 2004 σαν Head Designer  σχεδιάζει και δημιουργεί τα κοσμήματα και αξεσουάρ της "Κλεψύδρας" για την Tελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (Παπαϊωάννου/Μέντης).

Από το 2004 μέχρι και το 2012 δουλεύει σαν σκηνογράφος και ενδυματολόγος για μια σειρά θεατρικών και χοροθεατρικών παραστάσεων στο Εθνικό Θέατρο, στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, στο  Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, στο Altera Pars Theatre, στο θέατρο Ειρήνης Παπά-Φεστιβαλ Αθηνών κ.α. Συνεργάστηκε με σκηνοθέτες και χορογράφους όπως τους: Φρόσω Λύτρα, Μαριάννα Κάλμπαρη, Άγγελο Μέντη, Φώτη Νικόλαου κ.α.

Παράλληλα και μέχρι σήμερα πειραματίζεται στον χώρο των εικαστικών με διαφορετικά μέσα και υλικά αντλώντας έμπνευση κυρίως από τις Ασιατικές Τέχνες, την Ποίηση  και τη Φιλοσοφία. Το 2019 παρουσιάζει την τέταρτη ατομική της έκθεση στην Πινακοθήκη Λέφα στο Ψυχικό με Επιμελήτρια την Ελίζα Γερολυμάτου. Το 2021 εκθέτει στο Μουσείο Χριστιανικής Τέχνης Άνδρου και στο Ίδρυμα Τσιχριτζή στην Αθήνα και το 2023 στην γκαλερί Αδαμαντία στην Άνδρο, στην ArteVisione Gallery, στην γκαλερί του Νότου στον Πειραιά και πάλι στο Ίδρυμα Τσιχριτζη. Το 2024 συμμετέχει σε digital ομαδική της Artio Gallery. Επίσης έχει δουλέψει σαν Καλλιτεχνική Επιμελήτρια για την Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς (Art Show of 20 Young Artists) και το Μουσείο Γουλανδρή (Gemine Muse). Έργα της βρίσκονται στο ξενοδοχείο Sofitel του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών  και σε Ιδιωτικές Συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και την Άνδρο.