6°
«Ο καλλιτέχνης δεν θέλει να αποκωδικοποιήσει τη λειτουργία της σκέψης του ούτε στον ίδιο του τον εαυτό»
Θ. Πανταλέων
Η γκαλερί Kapopoulos Fine Arts παρουσιάζει τα έργα που φιλοτέχνησε κατά τη διάρκεια των πέντε τελευταίων χρόνων ο αγαπημένος της συνεργάτης και κορυφαίος εκπρόσωπος του Ελληνικού σουρεαλισμού, Θεόδωρος Πανταλέων.
Ο Πανταλέων εξελίσσοντας εντυπωσιακά το προσωπικό του ύφος, παρουσιάζει μια σειρά έργων στα οποία τα μαγικά όντα, τα ιδιόμορφα αντικείμενα ή οι εξωτικοί καρποί και τα φαντάσματα της νεότητας του γίνονται εδώ οι φύλακες άγγελοι ενός πολύ προσωπικού παραδείσου.
Πρόκειται για έργα που ο καλλιτέχνης δημιούργησε στα δύσκολα χρόνια της κρίσης και του εγκλεισμού, σαν μια διέξοδο και για τον ίδιο και για τους θεατές του, στο φως, στη μαγεία και στο όνειρο.
Είναι κοινός τόπος, και το έχουν υπογραμμίσει οι διάφοροι μελετητές της ζωγραφικής του Πανταλέοντα, πως η δημιουργική επίδραση του Dali στο έργο του είναι σταθερή και επαναλαμβανόμενη. Είναι λοιπόν ευτυχής η σύμπτωση της συνύπαρξης έξι ιστορικών γλυπτών του μεγάλου Ισπανού δασκάλου με τα τελευταία έργα του Έλληνα βιρτουόζου. Πρόκειται για θέματα που πρωτοζωγραφίζει ο Dali από την δεκαετία του ’30, όταν βρισκόταν υπό την άμεση επήρεια των φίλων του Buñuel και Lorca, τα οποία πολύ αργότερα την δεκαετία του ’70 μεταφέρει στις τρεις διαστάσεις ως γλυπτά, πράγμα που έκαναν και άλλοι σουρεαλιστές όπως ο Marx Ernst και ο Giorgio De Chirico.
Πιο συγκεκριμένα, τα γλυπτά «Ο Χορός ή το Πρόσωπο του Χρόνου», η «Επιμονή της Μνήμης», τα «Λιωμένα Ρολόγια», ή το «Σουρεαλιστικό Πιάνο», πρωτοχυτεύονται ως πολλαπλά ήδη από το 1984.
Μαγικός ρεαλισμός, ζωγραφική του φανταστικού και εικόνες του ονείρου συνυπάρχουν σε έναν διάλογο που πιστεύουμε θα είναι εμπειρία για κάθε φιλότεχνο.
Παράλληλα, στην γκαλερί θα παρουσιαστεί το πολυτελές λεύκωμα των εκδόσεων Καστανιώτη με τίτλο «Θεόδωρος Πανταλέων, 60 χρόνια ζωγραφική»
Στην εισαγωγή της έκδοσης, ο συγγραφέας, Μάνος Στεφανίδης σημειώνει: «Ο Θεόδωρος Πανταλέων είναι ένας ρεαλιστής του ονείρου... Ένας ξυλοκόπος που κάθε βράδυ υλοτομεί το δάσος των προσωπικών του φαντασιώσεων με εκείνο τον ρεαλισμό που αποδομεί την κάθε πραγματικότητα... Υπάρχουν ζωγράφοι που ακολουθούν τυφλά το ένστικτο τους. Όπως υπάρχουν και ζωγράφοι που πειθαρχούν σ’ έναν, θα λέγαμε, ορθολογισμό της εικόνας. Ο Θόδωρος Πανταλέων ανήκει σε είδος ενδιάμεσο και γι’ αυτό πιο ουσιαστικό. Πειθαρχεί στο ένστικτο του ως εκείνο τον βαθμό που το ένστικτο με την όποια του παραφορά, δεν θα τον προδώσει και απ’ την άλλη ακολουθεί μια λογική οργάνωση της εικόνας ακριβώς για να τιθασεύσει το συναίσθημα που υπερχειλίζει. Δηλαδή για να εκμαιεύσει αυτό το συναίσθημα μεγαλύτερο κύρος και για να προσεγγίσει έτσι με περισσότερη αξιοπιστία τον θεατή του.»
