Revisions and Postscripts: Asmund Havsteen-Mikkelsen και Μιχάλης Ζαχαρίας στο MISC

Το καλοκαίρι του 2018, ο Δανός καλλιτέχνης Asmund Havsteen-Mikkelsen παρουσίασε στο φιόρδ του Vejle το έργο Flooded Modernity. Μια πλωτή εγκατάσταση που αναπαριστούσε μια από τις γωνίες της Villa Savoye του Le Corbusier σε κλίμακα 1:1 και υπό κλίση, δίνοντας την αίσθηση πως το εμβληματικό αυτό κτίριο, σύμβολο της μοντέρνας αρχιτεκτονικής, βούλιαζε στο νερό. Το Flooded Modernity τράβηξε την προσοχή του κόσμου της τέχνης παγκοσμίως και έγινε μια από τις πιο σαγηνευτικές αναφορές για τις αποτυχίες και τις απογοητεύσεις του μοντερνισμού.

Λίγα χρόνια αργότερα ο Μιχάλης Ζαχαρίας ξεκίνησε να δουλεύει σε μια σειρά από προσομοιώσεις έργων άλλων σύγχρονων καλλιτεχνών που έφεραν κοινά χαρακτηριστικά αναφορικά με την εφήμερη μετα/αντι-μνημειακότητα και το ανεκπλήρωτο της ουτοπίας, έννοιες που αποτελούν βασική αναζήτηση και στην δική του δουλειά. Ένα από αυτά τα έργα ήταν και η εγκατάσταση του Asmund Havsteen-Mikkelsen.

Η προσομοίωση του Flooded Modernity είναι μια διαδικτυακή, σε πραγματικό χρόνο, τρισδιάστατη αναπαράσταση της πλωτής εγκατάστασης του Havsteen-Mikkelsen στο σημείο που παρουσιάστηκε. Αναπτύχθηκε ως ένα σύνολο απλουστευμένων τρισδιάστατων μοντέλων της γλυπτικής εγκατάστασης και του τοπίου που την περιέβαλε, ενώ η τελική προσομοίωση υλοποιήθηκε μέσω βιβλιοθηκών javascript webGL που χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη διαδικτυακών παιχνιδιών και διαδικτυακών εφαρμογών 3D. Λαμβάνοντας υπόψη την τοπική ώρα του Vejle, δεδομένα σχετικά με τη διάρκεια του φωτός της ημέρας της περιοχής, τις κατά προσέγγιση συντεταγμένες των θέσεων του ήλιου ανά πάσα στιγμή, αλλά και τα καιρικά φαινόμενα που επικρατούν στην περιοχή από έναν server μετεωρολογικών δεδομένων, η εγκατάσταση συνεχίζει να βρίσκεται  εικονικά στον τόπο που είχε εγκατασταθεί.

Ο Ζαχαρίας οικειοποιούμενος τους ρόλους του ιστορικού, του θεωρητικού ή ακόμα και του δημοσιογράφου/αρχειονόμου ανασυστήνει εικονικά και διατηρεί ως στιγμιότυπα αρχείου τα πρωτότυπα έργα που προσομοιώνει, χωρίς να τα οικειοποιείται. Στοχεύει στην πρόσθεση ενός επιπλέον σχολίου ή ακόμα μιας καινούργιας διάστασης στα πρωτότυπα έργα, εστιάζοντας στην επικύρωση και όχι στην αμφισβήτηση της δημιουργίας τους. Σημαντικό κομμάτι της πρακτικής του ήταν η επικοινωνία με τους ίδιους τους δημιουργούς των πρωτότυπων έργων και η απόπειρα εμπλοκής τους στην διαδικασία παραγωγής του δικού του έργου.

Μετά από ένα πρώτο e-mail που παρουσίαζε την ιδέα και έναν σύνδεσμο προς μια υπό εξέλιξη έκδοση της προσομοίωσης, ο Ζαχαρίας και ο Havsteen-Mikkelsen άρχισαν να συζητούν συχνά και να ανταλλάσσουν ιδέες αναφορικά με το αρχικό έργο και την προσομοίωσή του. Η τελική μορφή αυτής της προσομοίωσης ήταν το αποτέλεσμα μιας άμεσης εκτεταμένης συνεργασίας μεταξύ των δύο, μια διαδικασία που οδήγησε στην αμοιβαία παρουσίαση/έκθεση του έργου στην Κοπεγχάγη και την Αθήνα. Η πρώτη έκθεση εγκαινιάστηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου στο Prospekt Space του Vesterbro και ακριβώς στην ημερομηνία λήξης της, στις 21 Οκτωβρίου, θα την διαδεχθεί η αντίστοιχη στο MISC Athens. 

Κάτω από την ασυνήθιστη συνθήκη της προσομοίωσης του έργου ενός άλλου καλλιτέχνη, που οδήγησε σε μια εξίσου ασυνήθιστη συνεργασία, η έκθεση στην Αθήνα περιστρέφεται γύρω από το έργο του Havsteen-Mikkelsen και το αρχειακό υλικό που άφησε πίσω του.

Ο Havsteen-Mikkelsen από τη μία, έχοντας την ανάγκη να μοιραστεί μερικές νέες σκέψεις για το έργο του και να αναδιαμορφώσει το νόημά του, παράλληλα με την ανάγκη του Ζαχαρία να υπογραμμίζει και να επικαιροποιεί ιστορικά/πολιτιστικά δεδομένα, δίνουν αυτό το εγχείρημα αναθεωρήσεων και υστερόγραφων, που μοιάζει να ακροβατεί μεταξύ επιμελητικού και καλλιτεχνικού έργου.