7°
Η πρακτική της Κυριακής Γονή έχει τις ρίζες της στις ψηφιακές παρεμβάσεις, τις εγκαταστάσεις και την κινούμενη εικόνα και διερευνά εναλλακτικά δίκτυα φροντίδας και κοινοτήτων, καθώς και τις ανθρώπινες και μη ανθρώπινες σχέσεις μέσω των νέων τεχνολογιών.
Καταλαμβάνοντας το Breeder Feeder, το Not Allowed for Alogorithmic Audiences είναι μια εγκατάσταση βίντεο που περιλαμβάνει επίσης απτά στοιχεία, όπως σχέδια σε χαρτί. Στο βίντεο, ένα σύστημα virtual assistance με το όνομα “Voice” παρουσιάζει μια περίεργη συμπεριφορά. Δανείζεται τη μορφή ενός avatar και εμφανίζεται μπροστά στους χρήστες του. Eκτελεί επτά μονολόγους για επτά συνεχόμενες μέρες, πριν λήξει η πατέντα του και το πετάξουν έξω από το αθηναϊκό διαμέρισμα, σε μια χωματερή ηλεκτρονικών απορριμμάτων.
Όσο ήταν ενεργό, το Voice κατάφερε να σαρώσει ολόκληρο το περιεχόμενο του Διαδικτύου και να συγκεντρώσει μεγάλο όγκο πληροφοριών, τις οποίες λαχταρά να μοιραστεί. Το Voice χρησιμοποιεί τους επτά σύντομους μονολόγους του ως ευκαιρία να συστηθεί. Μιλά για τις δεξιότητές του, τους προγόνους του, τα σπάνια ορυκτά στοιχεία από τα οποία αποτελείται, καθώς και για τη φωνή και τη σημασία της. Αποκαλύπτει πληροφορίες σχετικά με τις υποδομές ακρόασης καθώς και τις κοινωνικές δυσλειτουργίες και στερεότυπα, στα οποία βασίζεται ο προγραμματισμός και η λειτουργία του. Οι υποδομές ακρόασης, η κουλτούρα της επιτήρησης και η κλιματική κρίση αποτελούν επίσης μέρος της αφήγησης. Λίγο πριν φτάσει στο τέλος των μονολόγων του, σε μια ύστατη προσπάθεια συμφιλίωσης ανθρώπου και μηχανής, μοιράζεται συμβουλές με τους ανθρώπους για το πώς μπορούν να αποφύγουν να γίνονται αντικείμενο ακρόασης από αλγόριθμους στο διαδίκτυο.
Η φεμινίστρια φιλόσοφος Rosi Braidotti περιγράφει τη φωνή ως «ένα μοναδικό ηχητικό αποτύπωμα της ψυχής ενός ανθρώπου». Η ομιλία είναι αναπόσπαστο μέρος της ατομικής ταυτότητας του καθενός, κουβαλά το παρελθόν και το παρόν. Τι μας είναι αυτοί οι φωνητικοί βοηθοί; Φίλοι, υπηρέτες ή επόπτες που κατασκοπεύουν τα φωνητικά βιομετρικά μας στοιχεία; Πώς εκπαιδεύονται να ανιχνεύουν τις σωματικές και συναισθηματικές μας καταστάσεις ώστε να προβλέπουν τις επιθυμίες, τους φόβους, τις ασθένειες και τις ανάγκες μας, καταγράφοντας ταυτόχρονα τις συμπεριφορές μας; Πώς τα περιβάλλοντα φωνητικών διεπαφών και οι υποδομές ακρόασης αντικατοπτρίζουν το παρελθόν ως προς το φύλο και τη φυλετική προκατάληψη που ενσωματώνουν;
Η Ελληνίδα ηθοποιός Σοφία Κόκκαλη δανείζει το πρόσωπο και τη φωνή της στο avatar του Voice.
Το έργο αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του Ars Electronica ArtScience Residency που πραγματοποιήθηκε με τη στήριξη την Art Collection Telekom σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Johannes Kepler. Η εγκατάσταση αποτελεί μέρος της Art Collection Telekom.
Κυριακή Γονή - βιογραφικό
Η Κυριακή Γονή ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Μέσα από μια ποικιλία μέσων το έργο της διερευνά τις πολιτικές, συναισθηματικές και περιβαλλοντικές πτυχές της τεχνολογίας. Πρόσφατες ατομικές της εκθέσεις έχουν παρουσιαστεί στο Blenheim Walk Gallery, Leeds (2023); Drugo More, Rijeka (2023); SixtyEight Art Institute, Κοπεγχάγη; KVOST Art Collection Telekom, Βερολίνο; Onassis Cultural Centre, Αθήνα; Drugo More, Rijeka; Aksioma, Λιουμπλιάνα. Έχει συμμετάσχει στις εξής ομαδικές εκθέσεις: 2η Μπιενάλε της Βαρσοβίας, της 8η Μπιενάλε της Gherdeina, Ars Electronica, Modern Love, 24η Μπιενάλε Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης, 13η Μπιενάλε της Σαγκάης, Transmediale2020, 5η Μπιενάλε Design της Κωνσταντινούπολης, την διεθνή Μπιενάλε του Trondheim, NVG Triennial Melbourne. Τα έργα της συμπεριλαμβάνονται σε πληθώρα συλλογών (Yerassimos Yiannopoulos, Art Collection Telekom, Polyeco Contemporary Art Initiative κ.λ.π).
Της έχουν ανατεθεί έργα από ιδρύματα και διοργανώσεις όπως η Μπιενάλε της Σαγκάης, η Μπιενάλε της Gherdeina, η Μπιενάλε της Βαρσοβίας, το Ίδρυμα Ωνάση, η PCAI, η Συλλογή Τέχνης Deutsche Telekom. Το έργο της έχει λάβει βραβεία και υποτροφίες από την Allianz Kulturstiftun, Bertelmanns Stiftung, Telekom, ο Μητροπολιτικός Οργανισμός Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. H Γονή έχει συμμετάσχει σε residencies της Ars Electronica και του Delfina Foundation, μεταξύ άλλων.
Παράλληλα με την καλλιτεχνική της πρακτική διδάσκει και γράφει. Είναι κάτοχος πτυχίου στις Εικαστικές Τέχνες και μεταπτυχιακού στις Ψηφιακές Τέχνες (Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, Αθήνα) καθώς και μεταπτυχιακού στην Κοινωνική και Πολιτιστική Ανθρωπολογία (Πάντειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα και Leiden University, Ολλανδία).
