Η Άντα Αναστασοπούλου στη Δημοτική Πινακοθήκη Λέφα

Η ζωγράφος πιστεύει βαθειά στην ελευθερία της έκφρασης προσπαθώντας - όπως αναφέρει η ίδια για το έργο της - να δημιουργήσει μία εμπειρία και μία αίσθηση - αυτό ισχύει ως κανόνας για όλα της τα έργα - τόσο ως τρόπος διερεύνησης αλλά και ως ζητούμενο.

Η έμπνευση προκύπτει από μέσα. Τα καταγεγραμμένα εσωτερικά βιώματα, εμπειρίες, αισθήσεις, συγκινήσεις, εκφράζονται μέσω της "δράσης" και καταγράφονται άμεσα στον καμβά. Τα ζωγραφικά αυτά έργα ανήκουν στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό. Αποτελούν μια συνέχεια διερεύνησης. Διερευνάται η πράξη της άμεσης έκφρασης και αποτύπωσης του ψυχισμού και των βιωμάτων στον καμβά. Η ίδια η "πράξη "έχει σημασία - το πώς τοποθετείται το χρώμα και το τι σημαίνει αυτό και όχι αν είναι "ωραίο" ή όχι (action painting).

Παράλληλα  το "πλέγμα" και το "όριο" διερευνώνται  μέσω της εικαστικής αυτής  γλώσσας.

Το "πλέγμα", που υπάρχει αφανές ή εμφανές και άλλοτε ως "όριο"- ως εμπόδιο - είναι αδιαπέραστο και εγκλωβίζει εντός ενώ άλλοτε διαρρηγνύεται και διαπερνάται. Ανοίγει τότε δρόμους, δημιουργεί διεξόδους, περάσματα, διαφυγές, εκτονώσεις, λύσεις, φυγές, απειλές.

Τα έργα ολοκληρώνονται μέσα από τον αυτοσχεδιασμό και τη χρήση της ελεύθερης φόρμας. Έργα δουλεμένα στο πάτωμα (all over), σε πολλαπλά layers και με την τεχνική dripping (στάξιμο χρώματος). Το έργο "ελέγχεται" ανά πάσα στιγμή, από κάθε του πλευρά, από κάθε του γωνία, καθώς η κίνηση είναι διαρκής - γύρω και πάνω από το έργο.

Όπως λέει χαρακτηριστικά η εικαστικός: «…Η σιωπηλή-εσωτερική επικοινωνία του έργου, δίχως τις γραπτές ερμηνείες και επεξηγήσεις του δημιουργού του, είναι ιδιαίτερα σημαντική για εμένα. Τα έργα θα «μιλήσουν» από μόνα τους, αν είναι να «μιλήσουν» - αν έχουν κάτι δυνατό να «πούν» .Το ζητούμενο είναι να τα αφήσουμε μόνα τους να «συνομιλήσουν» - αν «συνομιλήσουν» - και  αν έχουν κάτι να «πούν», θα το «πούν», σιωπηλά… μέσα, από την σιωπηλή , αλλά εκκωφαντική γλώσσα τους… Και όταν «συνομιλήσουν» και αγγίξουν τα συναισθήματά μας, τότε θα έχουν επιτύχει κάτι… ίσως κάτι λίγο… αλλά κάτι… Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα, αυτή η σιωπηλή επικοινωνία του έργου με τον θεατή…».-

Επιμέλεια Έκθεσης: Ελίζα Γερολυμάτου, Ιστορικός Τέχνης - Μουσειολόγος

Άντα Αναστασοπούλου - βιογραφικό 

Γεννήθηκε στην Αθήνα (1962). Συμμετείχε σε πολυετή σειρά μαθημάτων ελευθέρου σχεδίου και ειδικών μαθημάτων χρώματος, στο εργαστήρι του ζωγράφου Γιώργου Βογιατζή (1979-1983). Παρακολούθησε ειδικά μαθήματα ζωγραφικής στην Αρχιτεκτονική Σχολή (Ε.Μ.Π.) με τον καθηγητή ζωγράφο Βλάση Κανιάρη και τους ζωγράφους Σωτήρη Σόρογκα, Γιώργο Μήλιο και Γιάννη Δραγώνα. Η ενασχόληση με την αρχιτεκτονική, συνεχίζεται σε παράλληλη σχέση με τη ζωγραφική, τη φωτογραφία και τις εικαστικές τέχνες. Πολλαπλά βραβευμένη στην αρχιτεκτονική με την A-G Architect. Απέσπασε δύο βραβεία σε διαγωνισμό φωτογραφίας του Ε.Ο.Τ. με θέμα τον πολιτισμό Αθήνα(2007). Έχει συμμετάσχει σε 16 ομαδικές εκθέσεις εικαστικών στην Αθήνα και στη Βιέννη.