8°
Η αναδρομική έκθεση της Αναστασίας Αρχοντή οργανώνεται στο πλαίσιο του προγράμματος του Ιδρύματος Μιχελή να προβάλει στο ευρύ κοινό την ελληνική ναΐφ ζωγραφική. Συνεχίζοντας την προσπάθεια της ιδρύτριάς του, ναΐφ ζωγράφου Έφης Μιχελή, το Ίδρυμα προσφέρει τη δυνατότητα σε σύγχρονους Έλληνες ναΐφ ζωγράφους να παρουσιάσουν το έργο τους στην Αίθουσα Εκθέσεων και Εκδηλώσεών του.
Γεννημένη στη Νάπη Λέσβου το 1929, η Αρχοντή ζωγραφίζει τα τελευταία είκοσι χρόνια χωρίς να έχει λάβει ποτέ καλλιτεχνική καθοδήγηση. Η παραγωγή της ξεπερνά τους 400 πίνακες, που δημιουργήθηκαν χωρίς προσδοκίες εμπορικής διάθεσης. Η εικονογραφία της αποτελείται από αναπαραστάσεις του τόπου καταγωγής της και άλλων περιοχών της Ελλάδας, όπου έχει ζήσει ή έχει επισκεφθεί. Τα θέματά της, κυρίως αγροτικές σκηνές και σκηνές της καθημερινής ζωής του χωριού ή εθίμων, τα ζωγραφίζει από μνήμης, αντλώντας ερεθίσματα και από έντυπες πηγές, όπως εικόνες από περιοδικά και ημερολόγια. Η Αρχοντή επεξεργάζεται τις συνθέσεις της απευθείας πάνω σε έτοιμα τελάρα ζωγραφικής, χωρίς σχεδιασμό. Τα χρώματα που χρησιμοποιεί είναι κατά κανόνα έντονα και συχνά δουλεύονται σχεδόν αυτούσια από το σωληνάριο.
Στον κατάλογο της έκθεσης, η Δρ. Μαρία Γ. Μόσχου αναλύει γνωρίσματα της ζωγραφικής της Αρχοντή, σχολιάζοντας: «το ύφος προσδιορίζεται συστηματικά από την παράβαση των συμβατικών κανόνων προοπτικών αναλογιών και από τις απλουστευτικές αποδόσεις των συνθετικών στοιχείων στο σύνολό τους». Η ιστορικός τέχνης εντάσσει τέτοια γνωρίσματα στη συζήτηση για τους «αυτοδίδακτους» και τη λεγόμενη «ναΐφ» ζωγραφική, υποστηρίζοντας τη χειραφέτησή τους από παραδοσιακά σχήματα ερμηνείας.
