Η Ντόρα Οικονόμου με την έκθεση «Ρακόρ / Continuity» στο Ολύμπια

Ο Δήμος Αθηναίων παρουσιάζει την ατομική έκθεση Ρακόρ / Continuity της γλύπτριας Ντόρας Οικονόμου στο φουαγιέ του Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας».

Οι ατομικές εκθέσεις της Ντόρας Οικονόμου έχουν συνήθως αυτοβιογραφικό χαρακτήρα. Αντλώντας έμπνευση από προσωπικές εμπειρίες, διαβάσματα και ακούσματα, το περιβάλλον εργασίας της, τα τοπία, τις πόλεις που ζει και ταξιδεύει, τις σχέσεις της και τους ανθρώπους που συναντά και συναναστρέφεται, δημιουργεί έργα που αποδομούν την ταυτότητά της. Για την Οικονόμου τα υλικά έχουν μια φετιχιστική διάσταση. Τη γοητεύει η σχέση των υλικών, το πώς αυτά ενώνονται μεταξύ τους, τι ιστορίες μπορούν να διηγηθούν. Ένα ωραίο μπλε ύφασμα, που αλληλεπιδρά με την υφή, συμβολίζει τον παράδεισο και είναι ικανό να την κάνει να νιώσει ευτυχισμένη. Οι αναφορές της επίσης παίζουν καθοριστικό ρόλο στη γλυπτική της καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα πηγών: ενδεικτικά, στα έργα της συναντάμε αναφορές στους Sonic Youth, Leonard Cohen, Paul Claudel, Cure, Fassbinder, Hermann Broch, Joseph Conrad, Λένα Πλάτωνος, Rosa Luxemburg, Mark Twain, Jerome Charyn, William Gibson και Pina Bausch.

Δεν είναι τυχαίο ότι η καλλιτέχνις επέλεξε έναν κινηματογραφικό όρο («ρακόρ») που δηλώνει τη σύνδεση, το ομαλό πέρασμα από ένα πλάνο σε άλλο, για να τιτλοφορήσει την έκθεσή της στο θέατρο Ολύμπια, όπου παρουσιάζει μια επιλογή έργων από την έως τώρα πορεία της. Η γλυπτική της Ντόρας Οικονόμου είναι η καταγραφή ενός ατέρμονου ταξιδιού – το ταξίδι μιας εργάτριας της τέχνης. Η γλυπτική της αποθεώνει τη δύναμη της παρατήρησης και το συνεχές του χρόνου. Στα έργα της οι αφηγήσεις άλλων δημιουργών συμπλέκονται με τις προσωπικές της εμπειρίες, ενώ παράλληλα η ίδια συνομιλεί με λογοτεχνικούς ήρωες: τον Βαρόνο Μινχάουζεν, τον Φιλέα Φογκ, την Έιμυ Φόστερ. Η γλυπτική της Ντόρας Οικονόμου μοιραία λοιπόν έχει πάρει πολλαπλές μορφές: από αντικείμενο έγινε κείμενο, από επιγραφή έγινε φωτογραφία, για να καταλήξει στίχος από αγαπημένο τραγούδι.

Η Ντόρα Οικονόμου σημειώνει για τα έργα της

«Μου αρέσει να δουλεύω με τα χέρια μου. Χρησιμοποιώ υλικά καλλιτεχνίας αλλά και άλλα βιομηχανικά υλικά και αναλώσιμα. Καθοδηγούμενη από το προφίλ του υλικού, φτιάχνω αντικείμενα που αποσκοπούν να καταστήσουν τη διαδικασία εμφανή στην τελική τους μορφή. Πειραματίζομαι με την αντικατάσταση ενός υλικού με ένα άλλο και την επεξεργασία ενός υλικού με τρόπους που προορίζονται για ένα άλλο. Δανείζομαι στοιχεία, υλικά και τεχνικές από διαφορετικά πεδία τα οποία προσπαθώ να αποδεσμεύσω από το αρχικό τους πλαίσιο και σκοπό, και να προσαρμόσω στην προσωπική μου πρακτική. Αγαπάω τη λογοτεχνία, τη μυθολογία, τη γραπτή και προφορική παράδοση, και επιχειρώ να προσεγγίσω την εικαστική δημιουργία από την οπτική γωνία της ιστοριοποιού. Σκέφτομαι τα υλικά ως χαρακτήρες: οι διαδικασίες είναι η γραμματική που τα κάνει λέξεις, ο ρυθμός μεταξύ των μορφών και των παύσεων είναι το συντακτικό, οι τίτλοι -τους οποίους θεωρώ αναπόσπαστο μέρος του έργου- είναι τα σημεία στίξης. Με απασχολεί το ζήτημα της μετάφρασης μεταξύ διαφορετικών γλωσσών, πολιτισμών και επιστημονικών κλάδων και ερευνώ εάν η οπτική κουλτούρα θα μπορούσε να αντισταθμίσει το νοηματικό και βιωματικό κενό που δημιουργείται».

Ντόρα Οικονόμου - βιογραφικό

Η Ντόρα Οικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα (1974), όπου ζει και εργάζεται. Είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και του Pratt Institute (Μπρούκλιν). Έχει εκθέσει σε ιδρύματα και μουσεία, όπως: Cranbrook Art Museum, Μίσιγκαν· Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων· Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα· Ίδρυμα Ωνάση, Αθήνα· Palinsesti, San Vito al Tagliamento· 2η και 3η Μπιενάλε της Αθήνας· Transmission, Γλασκώβη· Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Αθήνα· Artspace, Σίδνεϊ· 1st Saint-Tropez Cultural Summer. Ατομικές παρουσιάσεις της δουλειάς της περιλαμβάνουν: Sun Rises Sun Sets (με την Ellen Gallagher), Akwa Ibom, Αθήνα και Shimmer, Rotterdam (2021)· Eyes Without A Face, Saigon, Αθήνα (2021)· Pangrams and Slogans και Representation, Radio Athènes, Αθήνα (2020 και 2019)· Mountains & Valleys, Francoise Heitsch Gallery, Μόναχο (2016)· Naturalist, Ribot arte cotemporanea, Μιλάνο (2015)· PREDEAL, The Breeder, Αθήνα (2014)· A Modern Hug, Françoise Heitsch gallery, Μόναχο (2014)· Δεσποινίς ετών 39, Βουλής 35, Αθήνα (2013)· Πολύ κοντά στην πηγή της παραγωγής (2011), Δεκαπενταύγουστος (2008) και Η Χαμένη τιμή της Ντόρας Οικονόμου (2006), Loraini Alimantiri GazonRouge, Αθήνα. Έχει συνεργαστεί με την ομάδα θεατρικής και εικαστικής περφόρμανς Nova Melancholia και τον χορευτή-χορογράφο Κώστα Τσιούκα.

Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφει ο Χριστόφορος Μαρίνος, ιστορικός τέχνης, επιμελητής εκθέσεων και δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ.