Lulama Mlambo Wolf: «The Right to Ease» στην Breeder

Η γκαλερί The Breeder παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Lulama Mlambo Wolf στην Αθήνα, με τίτλο 'The Right to Ease', μια έκθεση που εξελίσσει την μακρόχρονη εξερεύνηση της Wolf γύρω από θέματα που αφορούν την μαύρη ταυτότητα καθώς και την ανάπαυση και φροντίδα του εαυτού.

«Η δουλειά μου, πριν από οποιοδήποτε μήνυμα, μεταφέρει το πνεύμα μου. Η διαίσθησή μου παίζει ζωτικό ρόλο στην κατεύθυνση που ακολουθώ και μετά διαφοροποιείται, ανάλογα με αυτά που θέτω σε προτεραιότητα. Στο έργο μου καθρεφτίζονται διαφορετικές πτυχές του εαυτου μου, όπως η αφαιρετικότητα, η περιέργεια, το ενδιαφέρον μου για τη μυθολογία, την πνευματικότητα και την ενδοσκόπηση. Η μαύρη ταυτότητα είναι σύμφυτη με το έργο μου, αφού αυτό δημιουργείται από μια μαύρη γυναίκα, παρά τα διαφορετικά μέσα ή την εικαστική γλώσσα που μπορεί να μιλά. Είναι ζωτικής σημασίας επειδή τα ίχνη της είναι σπάνια στη μαύρη κοινότητα καθώς η πληροφορία μοιράζεται αλλά δεν διατηρείται με τρόπους με τους οποίους είμαστε εξοικειωμένοι σήμερα. Εκφράζω τη λαχτάρα μου για απαντήσεις και σαφήνεια με τρόπους που κάνουν τη μαύρη μου ταυτότητα ξεκάθαρη ακόμα και όταν το έργο είναι αφηρημένο. Η πρακτική μου ενσωματώνει τη λεπτότητα τόσο στις υφές όσο και στα μέσα έκφρασης δημιουργώντας έναν περίεργο συνδυασμό ασάφειας και περιέργειας. Πειραματίζομαι με διαφορετικές υφές και φόρμες εμπνευσμένες από τη γη».

Η πρακτική της Lulama Mlambo Wolf χαρακτηρίζεται από γραμμές που ακολουθούν ποικίλες πορείες στον καμβά για να δημιουργήσουν ευκίνητα σώματα στο χώρο – σώματα που τέμνονται, συστρέφονται, εμπεριέχουν, στέκονται ή κινούνται. Τα σώματα της Wolf νοηματοδοτούν έναν ευρύτερο κόσμο θίγοντας ποικίλα θέματα και διαδικασίες. Σχολιάζοντας τόσο την προσωπική όσο και την πολιτική σφαίρα, η καλλιτέχνιδα με έδρα το Γιοχάνεσμπουργκ, τοποθετεί θέματα της αφρικανικής πνευματικότητας σε ένα σύγχρονο πλαίσιο, συνδυάζοντας τη χρήση χρωμάτων με την παραδοσιακή νοτιοαφρικανική αρχιτεκτονική και την γηγενή λιθοτεχνία. Εκτός από την πρακτική της στο στούντιο, η Wolf είναι γνωστή για το εκτενές της ενδιαφέρον για το design και άλλα πεδία που συνεισφέρουν στη δημιουργία των τολμηρών αλλά συγχρόνως μινιμαλιστικών έργων της.

Στο πλαίσιο της καλλιτεχνικής της πρακτικής, η Wolf επηρεάζεται από προγενέστερες προσωπικότητες τόσο από τον πνευματικό χώρο όσο και από την ιστορία της τέχνης, όπως τον Zulu προφήτη και συγγραφέα, Vusamazulu Credo Mutwa, και τους Νοτιοαφρικάνους εικαστικούς καλλιτέχνες, Helen Sebidi και Ernest Mancoba. Οι επιρροές της αφαίρεσης που χαρακτηριζει το εργο τoυ Mancoba και της περίπλοκης αφήγησης της Sebidi διέπουν το έργο της.

Στο τελευταίο σώμα δουλειάς της, η Wolf εστιάζει στην έννοια της ανάπαυλας ως αφηγηματικό κέντρο γύρω από το οποίο κινούνται οι φιγούρες της. Θεωρεί την ανάπαυλα ως έναν τρόπο σκέψης γύρω από πρακτικές όπως η φροντίδα του εαυτού ή των άλλων, συναισθηματικά, ψυχολογικά και πνευματικά. Στα έργα της εξερευνά τις ποικίλες δυνατότητες της ιδέας της ανάπαυσης – μια παρόρμηση που πηγάζει από την επιβράδυνση των ρυθμών λόγω της πανδημίας– και εστιάζει σε μια νέα προσέγγιση της ανάπαυλας και της φροντίδας του εαυτού. Τα έργα που παρουσιάζονται εδώ πραγματεύονται την ελευθερία της εξερεύνησης του τρόπου με τον οποίο η ιδέα της ξεκούρασης έχει επηρεάσει τις προ-αποικιοκρατικές εμπειρίες, και προσεγγίζουν την επιθυμία για ανάπαυλα λιγότερο τελεολογικά και περισσότερο ως αναγκαιότητα.

Επίκεντρο της έκθεσης είναι το έργο 'An Ode to Mancoba', που αποτελεί οπτικό φόρο τιμής της Wolf στον αγαπημένο της καλλιτέχνη, Ernest Mancoba. Ο Mancoba ήταν ένας Νοτιοαφρικανός avant-garde γλύπτης και ζωγράφος, του οποίου το έργο ακολούθησε διάφορες αισθητικές κατευθύνσεις στην πορεία προς την απελευθέρωση από τους περιορισμούς της παραδοσιακής τέχνης. Μέσα από το έργο του ο Mancoba επισφράγισε την συμβολή της Αφρικής στη νεωτερική τέχνη και διεκδίκησε το δικαίωμα στην εξερεύνηση της φολκ πτυχής των έργων του. Η συνεισφορά του στον Αφρικανικό Μοντερνισμό εμπνέει την πρακτική της Wolf, καθώς εκείνη χαράσσει μια προσωπική, διαφορετική πορεία στην σύγχρονη τέχνη. Θέματα όπως η νοσταλγία, η κουλτούρα και η ανάπαυλα διαφαίνονται σε έργα της Wolf όπως το 'Land Patterns', όπου οι γραμμές λαμβάνουν υπόσταση με ρευστότητα, επιτρέποντας στην φαντασία του θεατή να λάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση του σκηνικού.