Inverse Trajectories: Ατομική έκθεση της Δήμητρας Κίτσιου

Είναι αλήθεια ότι οι φωτογράφοι, θέλοντας ή μη και ανεξάρτητα από τον  τρόπο που δουλεύουν, δεν κάνουν τίποτα άλλο από ένα οπτικό ημερολόγιο.  Όποιον δρόμο και να διαλέξουν, είτε σκηνοθετώντας τις ιδέες τους με συγκροτημένο τρόπο και μεθοδολογία είτε αποκαλύπτοντας την ρέουσα πραγματικότητα με όλες τις πιθανές μεταμορφώσεις της, ουσιαστικά εικονογραφούν το πεπρωμένο μιας εν δυνάμει προοπτικής που εκφράζει την σχέση τους με τον κόσμο.

Η Δήμητρα Κίτσιου φαίνεται να γνωρίζει αυτήν την ιδιότητα της φωτογραφίας και οι εικόνες που μας φανερώνει, ανεξάρτητα αν είναι σημερινές ή ανήκουν σε ένα παρελθόν που μικρή σχέση έχει με το σήμερα, ρέουν μέσα σε μια κυματοειδή αφήγηση.  Ο χρόνος γίνεται το ταμπλό για να καρφιτσώσει στιγμές και να νοηματοδοτήσει έναν κόσμο στον οποίο πιστεύει.