Η Λυδία Βενιέρη παρουσιάζει τη «Βυρωνική Εποχή»

Με ατέρμονη πηγή έμπνευσης τα ποιήματα, τις εικόνες και την ατμόσφαιρα του έργου του Λόρδου Βύρωνα, η  διεθνής Εικαστικός Λυδία Βενιέρη παρουσιάζει τη νέα της έκθεση, με τίτλο «Βυρωνική Εποχή» στην Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Αμαρουσίου «Σπύρος Λούης».

Η Έκθεση διοργανώνεται από την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Αμαρουσίου (ΚΕΔΑ) και εντάσσεται στον Κύκλο Εκθέσεων σημαντικών εικαστικών καλλιτεχνών, που ζουν και δημιουργούν στην πόλη, σε μια προσπάθεια ανάδειξης του πολιτιστικού πλούτου του Αμαρουσίου. Η έναρξη του συγκεκριμένου Κύκλου Εκθέσεων γίνεται με την Έκθεση της Λυδίας Βενιέρη, στο πλαίσιο των επετειακών δράσεων του Δήμου για τα 200 χρόνια της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

Όπως σημειώνει ο Δήμαρχος κ. Θεόδωρος Αμπατζόγλου: «Με τη Λυδία Βενιέρη εγκαινιάζουμε μια νέα εποχή στο Μαρούσι, όπου αξιόλογοι καλλιτέχνες θα δώσουν νέα πνοή στον τόπο μας. Η υποστήριξη της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας και η προβολή  του έργου των καλλιτεχνών της πόλης αποτελεί καίριο άξονα της πολιτιστικής πολιτικής του Δήμου Αμαρουσίου και εμού προσωπικά».  

Η Έκθεση «Βυρωνική Εποχή» περιλαμβάνει μια νέα σειρά έργων, που αποτελεί συνέχεια της σειράς «Βυρωνικοί ήρωες», ουσιαστικά το δεύτερο μέρος του «Βυρωνικού Κώδικα» του opus magnum της Λυδίας Βενιέρη.

Η καλλιτέχνις χρησιμοποιεί σύγχρονα μέσα για να αναπαραστήσει τη βυρωνική εποχή, να ζωντανέψει τις ιστορίες, τους χαρακτήρες, τα πρόσωπα του έργου του Βύρωνα. Επεξεργάζεται ψηφιακά, μεγάλα φωτογραφικά ταμπλό δημιουργώντας γοητευτικές ψευδαισθήσεις, σ’ έναν αλληγορικό κόσμο που ακροβατεί ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, με τον βυρωνικό μύθο να πρωταγωνιστεί.

Όπως σημειώνει η ίδια η Λυδία Βενιέρη: «Ο λόρδος Βύρων με τα έργα του  ξεσήκωσε τις ρημαγμένες από φόβο, κούραση και θλίψη καρδιές των ανθρώπων, δημιουργώντας μια εποχή  ενός ηρωικού παρόντος όπου πειρατές, βαμπίρ και αλληγορικές γυναίκες ενσάρκωναν διάσπαρτα όνειρα και θρύλους σε μια παγκόσμια ανθρωπιστική ενότητα.»

Η Λυδία Βενιέρη στα έργα της ερευνά αυτήν ακριβώς τη διάσταση, όπου η τέχνη, από παιχνίδι κι έμπνευση γίνεται συμπεριφορά, νοοτροπία, που διαστέλλει την κοινή συνείδηση των ανθρώπων.

Η ανάγκη για εκτόνωση και ελευθερία, η αλτρουιστική αγάπη των ενωμένων λαών, η εμβληματική ανάδειξη της γυναικείας υπόστασης  σε θεότητες, χώρες και ιδέες, δημιούργησε μια  συντονισμένη ύπαρξη που έζησε όσο ενα κοινό όνειρο, αφήνοντας στην παγκόσμια συνείδηση μια αμυδρή μνήμη ενός πιθανού επίγειου παραδείσου. Έναν παράδεισο που περιέχει και τη μελαγχολία του θανάτου, όσο και τη  θλίψη ενός δειλινού, την ίδια τη μνήμη ως φόρο τιμής στη ζωή, δίχως φόβο αλλά με πολύ πάθος.

Επιμέλεια Έκθεσης: Σωζήτα Γκουντούνα