Εμφάνιση φίλτρων
Τίτλος

12+17+1 σε ένα διάλογο με την ταινία «Όταν τα Ψάρια Βγήκαν στη Στεριά»

67392-135894.jpg

Μια ομάδα μεταπτυχιακών και προπτυχιακών φοιτητών από Ανώτατες Σχολές Καλών Τεχνών και Σχολές Αρχιτεκτόνων της Ελλάδας και του Εξωτερικού, προσεγγίζουν, εμπνέονται και συνομιλούν εικαστικά με την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Τη μέρα που τα ψάρια βγήκαν στη στεριά», μια απροσδόκητη ταινία του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη. Μαζί τους μια νέα μουσικός η Ευγενία Αθανασοπούλου, επιχειρεί ένα διάλογο με νότες τόσο με την ταινία όσο και με τα έργα των νέων δημιουργών. Πρόκειται για μια έκθεση που οργανώνεται στους χώρους του Ιδρύματος Κακογιάννη με αφορμή τα 60 χρόνια από την έναρξη της σκηνοθετικής καριέρας του στην Ελλάδα με το «Κυριακάτικο Ξύπνημα» το 1954.

Στην ταινία «Τη μέρα που τα ψάρια βγήκαν στη στεριά», ο Κακογιάννης προσεγγίζει με ένα ιδιαίτερο τρόπο το τραγικό επεισόδιο του Παλομάρες. Τον Ιανουάριο του 1966 δύο αμερικανικά αεροπλάνα συγκρούστηκαν πάνω από τη θαλάσσια περιοχή του ισπανικού χωριού Παλομάρες, τη στιγμή του ανεφοδιασμού ενός βομβαρδιστικού Β52 εν πτήσει, από αεροπλάνο ανεφοδιασμού (tanker). Από τη σύγκρουση σκοτώθηκαν το τετραμελές πλήρωμα του τάνκερ και τέσσερα από τα επτά μέλη του πληρώματος του βομβαρδιστικού. Τέσσερις από τις ατομικές βόμβες που μετέφερε το βομβαρδιστικό έπεσαν τρείς στο έδαφος και μια στη θάλασσα. Οι χώρες της Δυτικής Μεσογείου απέφυγαν μια πυρηνική καταστροφή, αλλά η βόμβα στο βυθό της Μεσογείου αποτελούσε ανοικτή απειλή ολέθρου και αιτία μόλυνσης για τις γύρω χώρες και το θαλάσσιο οικοσύστημα της Μεσογείου. Ακολούθησαν αντιπυρηνικές διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο.

Ο Κακογιάννης, ευαίσθητος δέκτης των προβλημάτων του καιρού του, της πυρηνικής απειλής και της οικολογικής καταστροφής, έκανε αμέσως το θέμα μια συγκλονιστική ταινία. Το ψυχροπολεμικό κλίμα της εποχής και οι καιροσκοπικές πολιτικές αντιλήψεις και πιέσεις εμπόδισαν την ταινία στην πορεία προβολής της.

Μισό σχεδόν αιώνα μετά, νέοι καλλιτέχνες, εμβαθύνουν στα νοήματα και προσεγγίζουν τα μηνύματα της ταινίας του Κακογιάννη σε μια πολυδιάστατη προσέγγιση του περιεχομένου, της σημασίας της, αλλά και της κινηματογραφικής πρακτικής, της φωτογραφίας και των πρωταγωνιστών της. Το εικαστικό αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό. Τα έργα τους «συνομιλούν» τόσο με την σκηνοθετική θεώρηση και την φιλμική κατασκευή, όσο και μεταξύ τους.

Συμμετέχουν φοιτητές από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με επίβλεψη της επ.καθηγήτριας Ερατώς Χατζησάββα , μεταπτυχιακοί φοιτητές από την Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π με επίβλεψη των καθηγητών Σόλωνα Ξενόπουλου και Δημήτρη Σεβαστάκη, φοιτητές της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών με επίβλεψη του Αν. καθηγητή Πάνου Δραγώνα , μια φοιτήτρια της αρχιτεκτονικής του πανεπιστημίου Λευκωσίας Κύπρου και ένας μεταπτυχιακός φοιτητής του Harvard University.

Η επιμέλεια της έκθεσης είναι της Ερατώς Χατζησάββα.

Στην έκθεση συμμετέχουν οι:

Χρίστος Αβραάμ, Ανδριανή Δαούτη, Χρύσα Δουργουνάκη, Μπάυρον Καλομάμας, Εύη Καλογηροπούλου, Λητώ Κάττου, Λαμπρινή Μάρκου, Γιώργος Νίκας, Λύμπερτη Πίτερσον, Φιλιώ Σαμψάκη, Τιτάκης Αντώνης, Απόστολος Φιλίππου, Βασίλης Αρωνίδης, Ξένια Καράλη, Ευθυμία Κασιμάτη, Κατερίνα Κουκλάδα, Λασηθιωτάκη Δάφνη, Λιβαθινός Νίκος, Λίνα Μαντίκου, Ελένη Παπαγεωργίου, Mαρία Παπαδοπούλου, Έλενα Χασαλεύρη, Γιαννόπουλος Ιάσωνας, Σχοινά Κωνσταντίνα, Λάλα Αλεξάντρ, Ζαχαρίου Νικήτας, Λάμπρης Δημήτρης, Ραφαέλλας Σιάγκρη, Γεώργιος–Σπυρίδων Αθανασόπουλος.

Info: 08/05-29/06. Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Κυρ. 18.00-22.00, Είσοδος ελεύθερη