9°
Σε αυτή την παρουσίαση δίνει άλλες δυνατότητες και σημασία στο χαρτί πλάθοντας το με όγκους και ανοίγματα. Δημιουργεί ένα βιωματικό έργο μετά από ένα διάστημα παρακολούθησης των σκιών στον τοίχο, λόγω ελλιπούς κινητικότητας και καταγράφει αυτές τις εικόνες. Χρησιμοποιεί το πλέον βασικό και κοινό υλικό έκφρασης, το χαρτί, το οποίο εξαιτίας της καθημερινής επαφής μας με αυτό καταγράφεται στη συνείδησή μας ως συνηθισμένο και ευτελές, ωστόσο μέσω αυτής της «ευτέλειας» του υλικού ανακαλεί ιστορίες μέσα από τη σιωπή και τη δύναμη του λευκού.
Πρόκειται για ένα μεγάλο πανό 3x5 μέτρα φτιαγμένο από διαφορετικά είδη χαρτιού, που φωτίζεται από την πίσω πλευρά. Μέσα από την πλαστικότητα του υλικού δημιουργούνται σχέδια και όγκοι που ενισχύονται με το φως. Είναι μια ελαφριά και εύθραυστη κατασκευή που έχει την τάση να διαλυθεί, να λιώσει και να χαθεί στο πέρασμα του χρόνου.
Το έργο είναι στημένο ασύμμετρα στο χώρο σαν πανί ιστιοφόρου ή σαν ένας χάρτης που σκεπάζει την πόλη, με αποτυπώματα μνήμης και φθοράς. Στον χώρο ακούγεται ήχος από λευκό θόρυβο που ενισχύει το κενό και το τίποτα.
