Η Αλεξία Ψαραδέλη (Πρατίνου 51) παρουσιάζει το σώμα δουλειάς "Observer|s" όπου το βασικό της υλικό, το ύφασμα, υπόκειται σε αλλεπάλληλες αναδιπλώσεις και τροποποιήσεις δημιουργώντας πτυχώσεις. Άλλοτε ως πτυχή και άλλοτε ως ανάπτυγμα η χρωματική παλέτα του ροζ εμφανίζει μυστήρια πλάσματα. Η πτύχωση βιώνεται ως έκφραση μιας χωρίς τέλος διαδικασίας εξέλιξης και όχι ως πράξη περαίωσης όπου οι ρευστοί όγκοι αναδιπλώνονται και ξεδιπλώνονται διαδοχικά στον χώρο και στον χρόνο. Το μέσα και το έξω των πτυχώσεων δημιουργεί ένα ρυθμό χωρο-γραφώντας μια αφήγηση κατα την οποία η πτυχή αποκτά αυτονομία και εύρος.
«Aν οι σολομοί πεθάνουν, κανείς δε θα πηγαίνει ανάποδα» είναι η συνθήκη πάνω στην οποία χτίζει το σώμα δουλειάς της η Κατερίνα Ψαραδέλη (Πρατίνου 52). Οικεία υλικά, όπως το μωσαϊκό και ο πηλός αφηγούνται την πορεία του σολομού. Οι έννοιες της κατεύθυνσης, της ισορροπίας και της προσαρμοστικότητας, άρρηκτα συνδεδεμένες με τη φύση του ψαριού ανάγονται στην ανθρώπινη κλίμακα.
Η Αλεξία και η Κατερίνα Ψαραδέλη σημειώνουν για την έκθεσή τους: «Σε έναν δρόμο, κάποτε γεμάτο τεχνίτες και υπηρεσίες έχουν βρεθεί σήμερα τα εργαστήριά μας, το ένα απέναντι απο το άλλο. Η επανάχρηση αυτών των χώρων μας έκανε (και) γειτόνισσες. Παίρνοντας τη συνθήκη αυτή, ανοίγουμε τα εργαστήριά μας με δύο εκθέσεις οι οποίες δεν μοιράζονται την ίδια θεματική, αλλά την ίδια γεωγραφία, αλλάζοντάς το τοπίο για μια βδομάδα, το παλιό κατάστημα ως εργαστήριο και το εργαστήριο ως εκθεσιακό χώρο».