Η Nitra Gallery στην Αθήνα παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Θεόδωρου Ζαφειρόπουλου με τίτλο It’s my property. Στη ένατη ατομική του παρουσιάζει μια βιντεοεγκατάσταση και μια σειρά από εικόνες που έχουν παραχθεί με μικτή τεχνική και ψηφιακή εκτύπωση UV.
Περιφράξεις με συρματοπλέγματα, μεταλλικοί σκελετοί, εφήμερα κτίσματα. Σημεία που ορίζονται ως όρια καθορισμού της ιδιοκτησίας και αναδεικνύουν με την απεικόνισή τους την ψευδαίσθηση ελέγχου που ο ίδιος ο όρος εμπεριέχει. Τhis is my property. Η περιουσία, ατομική, εθνική ή και ιστορική, όπως και τα κυοφορούμενα αδιέξοδα που συχνά αυτή συνεπάγεται, αποτελούν τον πυρήνα της έκθεσης.
Τόποι σηματοδοτημένοι από ανθρώπινες κατασκευές, εξόφθαλμα παρεμβατικές προς το χώρο που όμως αδιαμαρτύρητα γίνονται αποδεκτές από τον καθένα μας ως προέκταση του όποιου ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Ακριβώς εκεί καλείται να στραφεί η προσοχή του θεατή, στην άκριτη συναίνεση που έχει υιοθετηθεί ως πολιτική στάση, αρχικά απέναντι στις ίδιες τις κατασκευές και στη συνέχεια στις ιδεολογικές προεκτάσεις που αυτές συνεπάγονται. Αυτό επιτυγχάνεται σε επίπεδο υλικότητας, με τρόπο αισθητικό: οι εικόνες δείχνουν με τη χρήση ετερογενών εικαστικών μέσων (φωτογραφικά ντοκουμέντα, ψηφιακή εκτύπωση, ζωγραφική, κολλάζ) ακόμη και τον ωραιοποιημένο τρόπο που διαχειριζόμαστε την συχνά αμφιλεγόμενη εφαρμογή του όρου της ιδιοκτησίας, ισορροπώντας με μία διάφανη κίνηση ανάμεσα στο πολιτικό και το αισθητικό, στον υπαινιγμό και στη δήλωση, χωρίς να είναι αποφαντικές.
Τhis is my property. Μία διατύπωση δογματική και ταυτόχρονα εξαιρετικά αίολη, ανοιχτή για πολλαπλές αναγνώσεις. Άλλωστε, αυτό που ορίζεται σήμερα ως ιδιοκτησία, αύριο τίθεται σε αμφισβήτηση. Η βίλα μπαρόκ αισθητικής πάνω σε έναν λόφο, αύριο μπορεί να αποτελεί ένα ερείπιο. Η παγιωμένη ψευδαίσθηση οικειοποίησης που συνεπάγεται η ιδιοκτησία έρχεται στο προσκήνιο και μαζί με αυτή τίθενται και μεγαλύτερες προβληματικές: η πολιτική διαχείριση του περιβάλλοντος, η θλιβερή πραγματικότητα των μεγάλων ανθρωπιστικών ζητημάτων. Μέσα από αυτό το πρίσμα η διατύπωση γίνεται ερώτηση καθώς απευθύνεται προς τον θεατή: άραγε τι μας ανήκει;
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Αθανασιάδου
