Τα έργα του Αριστομένη Κατσούλα που παρουσιάζονται αποτελούνται από σκιές και μορφές ανθρώπων, που τα χρώματα και η αλληλουχία των σχημάτων τα οριστικοποιεί και τα μετουσιώνει σε εκφραστές και ερμηνευτές συναισθημάτων.
Όπως αναφέρει η ιστορικός τέχνης, Στέλλα Μουζακιώτου, «ο εικαστικός Αριστομένης Κατσούλας αντικαθιστά τη ρεαλιστική απεικόνιση αντικειμένων με μια πρωτοφανή, ατόφια έκφραση συναισθήματος. Πρόκειται για ένα αποκαλυπτικό όραμα, έναν καινούργιο κόσμο πάνω στον καμβά. Τα έργα του είναι συγκλονιστικά δραματικά. Τον δημιουργό δεν τον ενδιαφέρει η αντικειμενική απεικόνιση του εμπειρικού κόσμου, αντίθετα, θέλει να εκφράσει εσωτερικά αισθήματα και βιώματα. Τον ενδιαφέρει η απεικόνιση του κόσμου όπως αυτός εμφανίζεται στη φαντασία του. Μέσα από την άρνηση κάθε αληθοφάνειας ή ευλογοφάνειας, εγκαταλείπει την όποια προσπάθεια για πιστή και ρεαλιστική απόδοση των μορφών του, στοχεύοντας στη διέγερση των βαθύτερων συναισθημάτων του θεατή. Οι πολυμορφίες των προσωπογραφιών του έχουν τη δική τους ζωή. Τα χρώματα διογκώνονται και διαλύονται, ενώνονται και χωρίζονται. Μερικές φορές μοιάζουν να αιωρούνται πάνω στον καμβά, σα να κοιτάζουμε ψηλά χρωματιστά σύννεφα που εμφανίζονται και ξεθωριάζουν μυστηριωδώς. Άλλες φορές όμως, τα χρώματα μοιάζουν να συγκρούονται λυσσαλέα. Πρόκειται για έργα που εκπέμπουν τόσο ισχυρό μαγνητικό πεδίο, που 'ταν τους γυρίσεις την πλάτη ή φύγεις από τον χώρο που εκτίθενται, αισθάνεσαι ακόμα την παρουσία τους».