Αγγελική Πανταζοπούλου, Αποθυμία

Η Αγγελική Πανταζοπούλου φιλοτεχνεί έργα που εξετάζουν το παρόν, μέσα από το πρίσμα του παρελθόντος και αναζητούν τις αξίες και τα ήθη που χάνονται μέσα στον χρόνο.

Όπως αναφέρει η ίδια η ζωγράφος: «Η νοσταλγία για μία αλλοτινή εποχή σημαίνει ότι αποθυμήσαμε αξίες. Αξίες που παρήλθαν ως αποτέλεσμα της αστικοποίησης και οπωσδήποτε του εκσυγχρονισμού της κοινωνίας, με την εφαρμογή νέων τεχνολογιών. Δεν πιστεύω ότι νοσταλγία σημαίνει προσκόλληση στο παρελθόν ή μη αποδοχή της φυσικής εξέλιξης των πραγμάτων. Ο χρόνος έχει έναν ρυθμό αδιάκοπο, που δεν αποσυντονίζεται από μια κριτική σύγκριση του παρόντος με το παρελθόν. Ο χρόνος είναι μία έννοια που γίνεται αντιληπτή μόνο από τον άνθρωπο, λειτουργεί σε σχέση πάντα με τον χώρο και μοιάζει να επηρεάζεται από αυτόν», ενώ προσθέτει: «Η τεχνολογία, της οποίας η χρησιμότητα στην καθημερινότητά μας είναι αδιαμφισβήτητη, έχει ως κύριο σκοπό την εξοικονόμηση χρόνου. Ωστόσο, ο χρόνος, αντί να περισσεύει, συμπιέζεται, αλλάζει η «χωρητικότητά» του. Υπάρχει μια διάχυτη ανυπομονησία και βιασύνη. Ακόμα και στον τομέα της δημιουργίας, παρατηρείται παγκοσμίως μια ανυπομονησία για πρωτοτυπία. Πιστεύω ότι με αυτόν τον τρόπο δεν είναι εφικτός ο διάλογος με την τέχνη των μεγάλων δασκάλων. Επιδιώκω αυτόν τον διάλογο και γυρεύω με καρτερία το απροσδιόριστο, το άπιαστο συστατικό στη ζωγραφική».