7°
Τα έργα που παρουσιάζονται, έχουν ως κεντρικό άξονα τον άνθρωπο, το σύγχρονο Υποκείμενο, που στον υλικό κόσμο μέσα στον οποίο ζει, επικεντρώνεται στον εαυτό του, τοποθετώντας τον μέσα σε μία δίνη εικόνων και εντυπώσεων, αναζητώντας διαρκώς την αλήθεια και την πραγματικότητα που τον περιβάλλει.
Όπως αναφέρει ο ίδιος ο καλλιτέχνης «αυτό που ο καθένας μας ονομάζει πραγματικότητα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια «εικόνα» που δημιουργούμε ανάλογα με τη φυσιολογία μας… με αυτό που είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε αλλά και με αυτό που επιλέγουμε να αντιληφθούμε. Με βάση αυτή τη λογική και με μια ρομαντική αντιμετώπιση του θέματος, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο εγκέφαλος κάθε ανθρώπου δημιουργεί ασταμάτητα. Χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που διαθέτει, δηλαδή τις αισθήσεις του, συνδυάζει στοιχεία και ενέργειες, και παράγει «εικόνες». «Εικόνες» που ονομάζει «πραγματικότητα». Το ενδιαφέρον είναι ότι παρόλο που γνωρίζουμε τη σχέση «εικόνα-πραγματικότητα» δεν είμαστε σε θέση να το αντιληφθούμε πόσο μάλλον να το ελέγξουμε. Αυτό που η κβαντική φυσική υποστηρίζει, δίνει στον άνθρωπο νέα προοπτική. Του αποδεικνύει ότι μπορεί και είναι ελεύθερος να αποφασίσει ο ίδιος πώς θέλει να βλέπει τα πράγματα γύρω του και ότι μπορεί να επιλέξει τη δική του «πραγματικότητα» και στον υλικό αλλά και στον ψυχικό του κόσμο. Μπορούμε, με άλλα λόγια, να παρέμβουμε στη φύση του αντικειμένου που βλέπουμε αλλά και στον ίδιο τον εαυτό μας, απλά παρατηρώντας και μετρώντας διαφορετικά».
