7°
Μπορεί η Ελλάδα να περνάει μια οικονομική και κοινωνική κρίση άνευ προηγουμένου, αλλά την ίδια στιγμή παρατηρείται μια πολιτιστική άνθιση. Η ομαδική έκθεση “Athens and its Periphery in Regards to Contemporary Painting” που επιμελείται ο Hugo Wheeler στη γκαλερί The Breeder είναι μια επισκόπηση μιας νέας γενιάς καλλιτεχνών που δραστηριοποιούνται στην πόλη και την “περιφέρεια” της και έχουν ως κύριο μέσο τη ζωγραφική.
Οι καλλιτέχνες αυτοί μοιράζονται αναφορές και βιώματα από την ζωή τους τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό με αποτέλεσμα να έχουν ένα κοινό κώδικα επικοινωνίας. Έχουν επηρεαστεί ή αποτελούν μέρος ενός ρεύματος ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε δημιουργικούς τομείς και πρόσφατα μετακόμισαν στην Αθήνα από το εξωτερικό, άλλοι για μικρό διάστημα, άλλοι μόνιμα. Η ορμή αυτής της νέας γενιάς έχει αναμφίβολα γίνει αισθητή ακόμα και εκτός συνόρων. Το εμπόδιο της έλλειψης ενός συστήματος υποστήριξης ξεπεράστηκε καθώς η δύναμη αυτή δημιουργήθηκε και μεγάλωσε μέσα από την κουλτούρα του “κάντο μόνος σου”. Έτσι πολλοί από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες έχουν τα δικά τους project spaces και show rooms, έχουν δημιουργήσει τα δικά τους zines, εκδόσεις και forums. Χτίστηκε λοιπόν σταδιακά ένα δίκτυο DIY που δημιουργεί δικούς του κανόνες και συνέργειες για να επιβιώσει στην κουλτούρα της περιφέρειας την περίοδο της κρίσης. Αναπτύσσονται έτσι δίαυλοι επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών τόπων: Θεσσαλονική, Ύδρα, Λευκωσία, Άμστερνταμ ή Λονδίνο με κύριο σκοπό την αλληλοβοήθεια και την καλλιτεχνική ανταλλαγή, που μας κάνει να αναρωτιόμαστε που σταματάει το κέντρο και που ξεκινάει η περιφέρεια.
Ανατρέχοντας στην ιστορία, έχει ενδιαφέρον να σταματήσουμε στην ιστορική γκαλερί της Πέγκυ Γκουγκενχάιμ “Art of the Century” στη Νέα Υόρκη (1942). Η γκαλερί αυτή εγκαινίαστηκε σε μια προοδευτική μεν αλλά παράλληλα αβέβαιη περίοδο και φιλοξένησε τους Αμερικάνους καλλιτέχνες που αναδύχθηκαν μετά την κρίση της δεκαετίας του 1930 αλλά και Ευρωπαίους καλλιτεχνικούς “μετανάστες” που αναζητούσαν τότε ένα πιο εύφορο κλίμα. Κάθε χρόνο η Γκουγκενχάιμ διοργάνωνε το Spring Salon for Young Artists. Οι εκθέσεις αυτές παρουσίαζαν την νέα πρωτοπόρο γενιά καλλιτεχνών που κοίταζε “το μέλλον αντί για το παρελθόν” , έτσι το εναρκτήριο show το 1942 περιλάμβανε έργα των Jackson Pollock, Robert Motherwell and Piet Mondrian. Ο αρχιτέκτονας και σκηνογράφος Frederick Kiesler είχε σχεδιάσει το χώρο βάση δύο αξόνων: Αρχικά ανέπτυξε τα έργα και στις τρεις διαστάσεις, σαν ένα συνολικό περιβάλλον αντί να περιοριστεί να τα εκθέτει απλώς στους τοίχους. Δεύτερον χρησιμοποίησε “βραχίονες” ώστε οι πίνακες να στήνονται σε απόσταση από τον τοίχο και να έρχονται πιο κοντά στον θεατή.
Η έκθεση αντλεί έμπνευση από αυτό το μοντέλο για να αναδείξει την δημιουργική καινοτομία της Αθήνας και της περιφέρειάς της.
Συμμετέχουν οι: Αμαλία Βεκρή, Δήμητρα Δημοπούλου, Κρίνη Δημοπούλου, Navine Khan-Dossos, Florent Frizet, Vassilis Η, Στέλιος Καραμανώλης, Αριστείδης Λάππας, Ορέστης Λαζούρας, Lupo, Lukas Panek, Μαρίνα Ξενοφώντος, Αναστασία Παύλου, Μαρία Τουμάζου, Vincent Verghoff, Βαγγέλης Χούρσογλου
Eπιμέλεια: Hugo Wheeler
