PUPET, Rebirth

H έκθεση αποτελείται από έργα φιλοτεχνημένα με ακρυλικά και λάδια, τα οποία τεχνικά δε διαφέρουν καθόλου από τον τρόπο που εκφράζεται ο καλλιτέχνης όταν δημιουργεί στο δρόμο (ακρυλικά και σπρέι).

Θεματική των έργων του αποτελεί κυρίως το γυναικείο φύλο, «διανθισμένο» και με άλλα στοιχεία, όπως κάκτοι αλλά και η παρουσία του άντρα σε δεύτερο πλάνο. Ο PUPET αποτυπώνει στον καμβά την ντελικάτη ομορφιά της γυναίκας και την εύθραυστη φύση της, η οποία κινδυνεύει από την τοξικότητα της σύγχρονης κοινωνίας και την αμέριστη προβολή της ματαιοδοξίας.

Ο τίτλος δηλώνει ακριβώς αυτό: προσωπικά βιώματα του καλλιτέχνη ( ο ίδιος παρουσιάζεται και σε ορισμένα έργα του ), τα οποία παίρνουν σάρκα και οστά και εν μέσω των οποίων διαφένεται η εσωτερική αναγέννηση. Τα έργα του με έντονα αλλά ελεύθερα περιγράμματα και παχιές πινελιές αποτυπώνονται στη μνήμη και «μαρκάρουν» το προσωπικό του στίγμα. Οι κάκτοι που προβάλλονται σε αρκετά από αυτά παρά τα αγκάθια τους, δηλ. δυσκολίες που λίγο πολύ αντιμετωπίζουμε στον κόσμο, γεννούν άνθη τα οποία έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν αυτή τη σκληρή και απόμακρη εικόνα. Υπάρχει όμως εδώ μια διφορούμενη σημασία, καθώς μπορεί να ισχύει ότι οτιδήποτε όμορφο μπορεί να αποδειχθεί τοξικό ή επικίνδυνο. Χαρακτηριστικό του στοιχείο σε αρκετά έργα του αποτελεί το αιωρούμενο στέμμα, που ως άλλο φωτοστέφανο, συμβολίζει την εσωτερική δύναμη, μια αύρα, η οποία «ύπταται» αόρατη πάνω από τα σώματα και περιμένει υπομονετικά να ανακαλυφθεί. Οι «κοπέλες» της έκθεσης, οι οποίες, ανάλογα με τη στάση του σώματός τους, είτε μελαγχολικά και ταπεινά ή γεμάτες ματαιοδοξία, είναι αυτές που συμβάλλουν σε αυτή την αναγέννηση, χωρίς όμως να εκμυστηρεύεται ο καλλιτέχνης με ποιες μεθόδους και υπό ποιες συνθήκες αυτή επιτυγχάνεται.