Τέταρτη ατομική έκθεση του Cameron Jamie

Η πρακτική του Cameron Jamie κατέχει μια ξεχωριστή θέση στη σύγχρονη εικαστική σκηνή. Χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα όπως: περφόρμανς, βίντεο, γλυπτική, εγκαταστάσεις, φωτογραφία και σχέδια, ο καλλιτέχνης επιχειρεί την ανάλυση της λαϊκής εικονολογίας μέσα από τη δημιουργία μυθοπλαστικών κόσμων και προσωπικοτήτων.

Το έργο του Cameron Jamie (γ.1969, Λος Άντζελες)  περιγράφεται συχνά ως μια μορφή ανθρωπολογικής έρευνας, εξερευνώντας το πολιτισμικό και ιστορικό αγκυροβόλημα των λαϊκών και φολκλορικών εκδηλώσεων και το ρίζωμά τους στην κοινωνία.

Έντονα επηρεασμένος από τη λαϊκή κουλτούρα της Δυτικής Ακτής, με καταγωγή από τα προάστια του Λος Άντζελες, ο καλλιτέχνης αντλεί τις εικονογραφικές πηγές του και τα αγαπημένα του θέματα από τη λαϊκή κουλτούρα: τη μουσική ροκ, το κατς, τα κόμικς, την πολυαίμακτη  ή γοτθική αισθητική του Χάλογουιν…

Στην καινούργια του έκθεση θα παρουσιάσει ένα σύνολο από κεραμικά γλυπτά, σχέδια και μονοτυπίες που αποκαλύπτουν βαθμιαία τη μαγική τους διάσταση και την καθαρτική τους δύναμη.

Τα νέα του έργα αναπτύσσονται με εξάπλωση, καταστροφή και ανακατασκευή στο πλαίσιο μιας οργανικής κίνησης παρόμοιας με την κίνηση της αράχνης, που καταβροχθίζει τη λεία της στα δίχτυα της. Για τον Cameron Jamie, ο ρόλος του καλλιτέχνη είναι να φέρει στο φως τα αρχέγονα ένστικτα, το συλλογικό ασυνείδητο, τους αρχαϊκούς μύθους βίας και θηριωδίας τους οποίους συμμερίζεται όλη η ανθρωπότητα, ανεξαρτήτως πολιτισμού.

Οι μονοτυπίες του Jamie είναι αποτέλεσμα εκτεταμένου πειραματισμού με τις διαδικασίες εκτύπωσης. Στις εκτυπώσεις του συναντάμε πλούσιες στρώσεις από πολύχρωμα μελάνια, κοφτές staccato γραμμές, καθώς και την μυστηριώδη φιγούρα ανθρωπόμορφων πουλιών - ένα γνωστό μοτίβο που βρίσκεται σε όλα τα έργα ζωγραφικής και βιβλία του καλλιτέχνη. Η διαγραφή, η εργασία και η επανεπεξεργασία είναι μια γενεσιουργός διαδικασία για τον Jamie, καθώς τα εναπομείναντα σχέδια ενεργοποιούν την τελική εικόνα και αποτυπώνουν όλη τη διαδικασία  της δημιουργίας.

Τα κεραμικά γλυπτά σχηματίζονται από οργανικά, μορφοποιημένα με το χέρι σχήματα και κομμάτια. Ύστερα από επαναλαμβανόμενα ψησίματα και γυαλώματα, τα γλυπτά του  αποκτούν μία ζωντανή και πλούσια επιφάνεια που μοιάζει με βερνίκι στροβιλισμένης λάβας. Η εξερεύνηση των υλικών δείχνει την ικανότητα του καλλιτέχνη να διασχίσει ταυτόχρονα το συμβατικό και το πειραματικό, ενώ επεξεργάζεται συνεχώς αναγνωρίσιμες φόρμες και επεκτείνει το πεδίο της κεραμικής και της μονοτυπίας.