Ειρήνη Γρηγοριάδου, Συνδέσεις

Στο κείμενο του Εμμανουήλ Μαυρομμάτη, Παραγωγικές οργανώσεις αναλύεται η καλλιτεχνική έρευνα της Ειρήνης Γρηγοριάδου μέσα από την οπτική ενός παραγωγικού συστήματος συνδέσεων και αποσυνδέσεων. Η ζωγραφική της Γρηγοριάδου, γράφει:

[…] αναφέρεται στην κοινωνική γεωμετρία που σε αντίθεση προς την πάγια και προς τη σταθερή μορφολογική αντίληψη του τετραγώνου με μαθηματικούς όρους ως αυτονόητους σε μια δυαδική προσέγγιση (αυτό που βλέπεται να είναι αξιωματικά και αυτό που εννοείται), λειτουργεί […] με κριτικό τρόπο, ως ο προσδιορισμός συσχετισμών εγκλωβισμού στο τετράγωνο και απομόνωσης ή ως επικοινωνίες των τετραγώνων μέσω των αξόνων της μετάβασης και της κυκλοφορίας. Από εκεί και η λειτουργία των συσχετισμών των αξόνων με τα τετράγωνα τα οποία συνδέουν ως εγκλωβισμοί που επικοινωνούν ή ως εγκλωβισμοί που απομονώνονται […].

[…] Η Ειρήνη εργάζεται με τους συσχετισμούς: αν αυτό είναι σε σχέση προς εκείνο, τότε θα πρέπει να προσδιοριστεί και η έννοια του αυτού και του εκείνου ώστε να έχει επαρκή λόγο ο συσχετισμός τους. Ώστε το τριαδικό σύστημα να εννοείται στην εργασία της ως αντιπαράθεση στη δυαδική, συμβολική  γεωμετρία […]. 

Στο κείμενο της, «Η επανοργάνωση της οργάνωσης», η Ειρήνη Γρηγοριάδου,  αναφέρεται στην εικόνα του δικτύου που σχηματίζουν οι γραμμικοί αγωγοί κατά την σύνδεση ή αποσύνδεση τους με τα γεωμετρικά σχήματα των τετραγώνων ή και των παραλληλόγραμμων. 

[…] Οι αγωγοί – οι γραμμικές συνδέσεις- στο έργο μου, δημιουργούν ένα παραγωγικό δίκτυο συνδέσεων εκεί όπου η «τάξη» της γεωμετρίας βρίσκεται σε ένταση με την «εντροπία» της χρωματικής ύλης των τετραγώνων. Tα εκρηκτικά χρωμάτα (φωσφοριζέ σκόνες) που χρησιμοποιώ λειτουργούν ως «τεχνητό φως», κατασκευάζουν διαγραμματικούς χώρους και δίνουν έμφαση στην παραπλανητική «επίδραση» της γεωμετρίας στην σύγχρονη κοινωνία, τα μοντέλα της οποίας, ενώ φαίνεται να “απελευθερώνουν” το υποκείμενο,  στην πραγματικότητα το ελέγχουν. Το τεχνητό φως των χρωμάτων «αναφέρεται» σε μια παιγνιώδη γεωμετρία, η οποία φαίνεται να εγκλωβίζει, να ελέγχει και να παραπλανεί, να αποδιοργανώνει το βλέμμα καθρεφτίζοντας έναν κόσμο ομοιομάτων όπως αυτόν των video gameς ή των συστημάτων επικοινωνιακής τεχνολογίας […]. 

Με φορμαλιστικούς όρους η έννοια της […] «αναπαραγωγής» λειτουργεί με τους όρους μιας διαδικασίας συσχετισμένης με την ιδέα της αναδρομής (recursion): η «αναπαραγωγή» ως ένα κατασκευαστικό εργαλείο (σχεδιαστικό και χρωματικό) «επανοργάνωσης» της ίδιας της οργάνωσης της εικόνας […].

Επιμέλεια έκθεσης: Γωγώ Κολυβήρα