Μαριγώ Κάσση, Από κουρέλια

Τα νέα έργα της Μαριγώς Κάσση εντυπωσιάζουν με την συνέπεια, τη σύνδεση και την αλληλουχία ανάμεσα στο θέμα, την τεχνική και το εννοιολογικό υπόβαθρο της δημιουργίας της. Πολλά αντιθετικά στοιχεία σε πολλά επίπεδα ξαφνιάζουν με τη μελετημένη γέννηση και εξέλιξη των έργων.

Η τεχνική καθορίζει και το εννοιολογικό πλαίσιο και το εικονογραφικό και την ολοκλήρωση του έργου. Με μία επίπονη, χρονοβόρα διαδικασία η καλλιτέχνης δημιουργεί την πρώτη ύλη της,  η οποία αποτελεί και το υπόστρωμα και την επιφάνεια. Χρησιμοποιεί χαρτιά, τα οποία κερώνει, σκίζει, χρωματίζει, επανασυνδέει με κλωστές,  φωτογραφίες, επιζωγραφίσεις. Το υλικό είναι αέρινο, γάζα με κόλλα και πάνω άσπρα χαρτιά και πλεκτά από νήμα, χρώματα μαύρα, γκρίζα,  βυσσινί. Η βίαιη διαδικασία σκισίματος και ραψίματος του λεπτεπίλεπτου χαρτιού, το τραύμα που επουλώνεται και αναδημιουργείται, καταλήγει παραδόξως από μία εσωτερική ανάγκη, σε χαρά της δημιουργίας για την Κάσση και σε ανάταση ψυχής για το θεατή.

Τα έργα εικονογραφικά, αν και αφαιρετικά, εκτός από τα συναισθήματα που δημιουργούν στο θεατή, αφήνουν να διαφαίνονται και ίχνη μνήμης, φωτογραφίες της ζωγράφου σε παιδική ηλικία, το σήμα κατατεθέν της, το σύμβολο που επανέρχεται, το κοριτσάκι που τρέχει, φιγούρες που αιωρούνται. Παλίμψηστα μνήμης, με βιωματική διαδικασία, μιας ψυχαναλυτικής διάστασης, όπου το τραύμα ως μνήμη και ως βίωμα καταλήγει σε ποιητικότητα και ομορφιά της ύπαρξης, προσδίδοντας μία ευχαρίστηση.

Επιμέλεια: Λίνα Τσίκουτα