Γιώτα Ανδριάκαινα, Πώς διασχίζεις μια γέφυρα από κλωστή

Με αφηγηματικό εργαλείο την κλωστή, η εικαστικός μοιράζεται τις δικές της οδηγίες σχοινοβασίας. Η γέφυρά της, κεντημένη από χρωματιστά νήματα και μικρά κουβάρια, είναι μια μετέωρη χειρονομία ένωσης κόσμων και ετεροτήτων, μια τελετουργική επίκληση στην επικοινωνία. Η ανθρώπινη ζωϊκότητα, η καταπιεσμένη παιδικότητα, η συνομιλία βίας και τρυφερότητας διασχίζουν τα υφάσματα της Ανδριάκαινα, που εγκαταλείπουν τη λεπτότητά τους για έναν εαυτό πιο σκληρό – άλλοτε από το πλεξιγκλάς, τις ρητίνες και το τσιμέντο και άλλοτε από το ίδιο το θέμα.

Εικοσιπέντε επιτοίχια έργα και δύο κατασκευές στον χώρο φέρνουν σε συμφωνία πολλές μορφικές κατευθύνσεις, με κοινή συνισταμένη τη χρήση της κλωστής. Το νήμα λειτουργεί ως εργαλείο εφάμιλλο της γραφίδας και κεντάει τον δρόμο του πάνω σε ύφασμα, σε χαρτί, σε τρυπημένο πανί, μέσα σε πλαίσια (λυρικά ή αυστηρά) που γίνονται κι αυτά μέρος της «ζωγραφικής». Η χειρονομία αποκτά την αξία της, ανανεώνει το νόημά της, εδώ όπου η διαδικασία δημιουργίας γίνεται ορατή οδηγώντας σε ένα ατόφιο ποιητικό αποτέλεσμα.

Διερευνώντας τα ανθρώπινα και καλλιτεχνικά όρια, η Ανδριάκαινα έλκει τον θεατή σε σημείο που η κλωστή γίνεται το δικό του όριο – μεταξύ ατόμου και κοινωνίας, πόνου και παρηγοριάς, μεταξύ των ενδεχόμενων εαυτών του. Μια γέφυρα από κλωστή ίσως να είναι εύθραυστη, δεν παύει όμως να υπόσχεται συναντήσεις.

Θεωρητική επιμέλεια: Μαρία Γιαγιάννου