Κώστας Μπασάνος, Stefano W. Pasquini, Do you cry often?

Η συνέχεια ενός διαλόγου 22 ετών

Do you cry often? (Κλαις συχνά;) Η ερώτηση αυτή πρώτο-γράφτηκε επάνω σε μια κακοραμμένη σημαία από τον Stefano W. Pasquini το 1995, ενώ ζούσε στο Λονδίνο και αγωνίζονταν να επιβιώσει ως καλλιτέχνης στη μέση της επανάστασης του YBA. Λίγο ήξερε ότι ήταν μάρτυρας μίας επανάστασης στην τέχνη που θα άλλαζε την πορεία της εικαστικής σκηνής στο Ηνωμένο Βασίλειο. Καθώς έραβε τη σημαία αυτή −η πρώτη από μια σειρά σημαιών που τον συνόδευε καθ 'όλη τη διάρκεια της καριέρας του− τον επισκέφθηκε ο συνάδελφός και φίλος του Κώστας Μπασάνος που, ήδη εξοικειωμένος με την πρακτική του ραψίματος (σε πολλά από τα έργα του την εποχή εκείνη χρησιμοποιούσε το ράψιμο), τον βοήθησε στη διαδικασία. Είκοσι δύο χρόνια αργότερα, Pasquini και Bassanos (που σπούδαζαν παράλληλα στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Μπολόνια στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του '80) μέσα από το κοινό τους project απευθύνουν την ίδια ερώτηση και στο κοινό, "Κλαις συχνά;" Κλαις καμιά φορά;" Ο Pasquini εξετάζει την ίδια την πράξη του κλάματος και αναλύει τις επιπτώσεις γύρω από την επιδερμική συμπεριφορά που προβάλλεται στα κοινωνικά δίκτυα, με τυπώματα σημαιών προερχόμενα από screenshots από το Periscope και το Instagram. Ο Μπασάνος, στην in situ εγκατάσταση του αμφισβητεί τη βαρύτητα αυτών των συναισθηματικών, φραστικών δηλώσεων που προκύπτουν ως πλασματικές εικόνες αυθύπαρκτων αναμνήσεων στα κοινωνικά δίκτυα.