Η Γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει έργα του Robert Rauschenberg

Ο Αμερικάνος Robert Rauschenberg υπήρξε ένας εμβληματικός καλλιτέχνης του 20ού αιώνα, συνεργάστηκε με πολλούς πρωτοπόρους εικαστικούς, επιστήμονες, χορευτές, συνθέτες και ακτιβιστές και δημιούργησε πολυδιάστατα και πολυμορφικά έργα τέχνης που εξύψωναν την έννοια του εφήμερου και του καθημερινού. 

Τα πολλαπλά έργα που παρουσιάζονται στη γκαλερί αποτελούν εξαιρετικά δείγματα από τις συλλογές «Bones & Unions», «Horsefeathers Thirteen Series» και «Hoarfrost Editions» που δημιούργησε ο καλλιτέχνης στο εργαστήριο Gemini G.E.L. τη δεκαετία του 1970. (Τα συγκεκριμένα έργα παρουσιάστηκαν στην Γκαλερί για πρώτη φορά το 1977)

Η πίστη του Rauschenberg στη δύναμη της τέχνης ως καταλύτη θετικών κοινωνικών αλλαγών ήταν η κύρια αιτία της συμμετοχής του σε πολλαπλά διεθνή εικαστικά δρώμενα και εκθέσεις. Ιδιαίτερα τις δεκαετίες του 1970 και του 1980 ο καλλιτέχνης συνεργάστηκε με κατασκευαστές χειροποίητων χαρτιών στη Γαλλία, την Ινδία και την Κίνα. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του συγκέντρωσε ένα μεγάλο πλήθος από διαφορετικά υλικά με σκοπό να τα χρησιμοποιήσει μετέπειτα στα έργα του. Το αποτέλεσμα ήταν να ενσωματωθεί στη δουλεία του η βαθιά κατανόηση που είχε για τους διαφορετικούς πολιτισμούς και η ιδιαίτερη ανάμειξη εικόνων και υλικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα έργα της σειράς «Bones & Unions» (1975) που αποτελούνται από ένα μείγμα λάσπης και χαρτοπολτού μαζί με διάφορα καρυκεύματα που χαρίζουν στα έργα μια χαρακτηριστική μυρωδιά κάρυ.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΘΕΣΗ

Νίκος Αλεξίου

Παράλληλα με την έκθεση που θα παρουσιάζει έργα του Robert Rauschenberg, στην γκαλερί Ζουμπουλάκη θα παρουσιαστούν και έργα του Νίκου Αλεξίου από τη σειρά «Καλαμένια».

Το 1986 ο Αλεξίου ξεκίνησε να «πλέκει» με καλάμι «άυλες» κατασκευές. Καμία πόρτα, κανένας τοίχος δεν «κλείνει», διαμορφώνοντας έτσι «μετέωρους χώρους». Αυτοί οι άδειοι σκελετοί, οι οποίοι δεν είναι ερείπια, μας κάνουν να αναρωτηθούμε πάνω στη μέθοδο με την οποία μπορούμε να οικειοποιηθούμε αυτό το θέαμα της διαφάνειας, του κενού.

Τα έργα της σειράς είναι χαρακτηριστικά του πειραματισμού του καλλιτέχνη πάνω σε λιτές αρχιτεκτονικές φόρμες. Έχοντας ως βασική πηγή έμπνευσης την ανώνυμη αρχιτεκτονική και το μεσογειακό τοπίο, ιδίως αυτό της γενέτειράς του Κρήτης, ο Νίκος Αλεξίου ανέπτυξε έναν γόνιμο διάλογο με τα έργα σημαντικών Ελλήνων και ξένων δημιουργών (Άρης Κωνσταντινίδης, Ζήσιμος Λορεντζάτος, Νίκος Κεσσανλής, Δημήτρης Δημητριάδης, Samuel Beckett, Stanley Kubrick, Bernard Rudofsky, Vasily Grigorovich Barsky). Το έργο του Νίκου Αλεξίου προκύπτει μέσα από διαμονές, περιηγήσεις και ταξίδια που πραγματοποιεί –κυριολεκτικά και μεταφορικά– στα χνάρια αυτών των δημιουργών.

Επιμέλεια έκθεσης: Γωγώ Κολυβήρα  

Η Athens Voice είναι χορηγός επικοινωνίας της έκθεσης