Αλέξης Aκριθάκης & Τάκης Στεφάνου, Θραύσματα μιας συγκλονιστικής εποχής

«Τόσο ο Αλέξης Ακριθάκης, όσο και ο Τάκης Στεφάνου βγαίνουν στο καλλιτεχνικό προσκήνιο τη δεκαετία του '60 (στην αρχή της ο Ακριθάκης, στα τέλη της ο Στεφάνου). Αφού έχουν διανύσει ήδη μια μεγάλη και πολυσχιδή πορεία στα εικαστικά, τα 80s τους βρίσκουν να ζουν και να εργάζονται δίπλα δίπλα. Οι βαλίτσες του Ακριθάκη έχουν σχολιαστεί εκτενώς στην καλλιτεχνική κριτική, με κυρίαρχο σημείο την υποδήλωση της διάθεσης για φυγή του καλλιτέχνη που νιώθει ολοένα και πιο εγκλωβισμένος στους τόπους παραμονής του.

Πολλές φορές οι δύο καλλιτέχνες επιδίδονται μαζί στη συλλογή υλικών και συχνά μοιράζονται τα ίδια αντικείμενα, την ίδια πρώτη ύλη, κάτι που εύκολα θα παρατηρήσει ο θεατής αυτής της έκθεσης. Είναι σαφές ότι πρόκειται για δύο περιπτώσεις με μεγάλη πορεία πριν και μετά από αυτή την εποχή που όμως, για ένα σύντομο διάστημα, δουλεύουν δίπλα δίπλα. Παρόλα αυτά, ούτε για μια στιγμή δεν θα γίνουν “ίδιοι”. Τα συγκεκριμένα καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά του καθενός παραμένουν: ο Ακριθάκης άναρχος, βίαιος και χιουμορίστας, ο Στεφάνου, ακόμη και στα πιο “ερειπιώδη” έργα του, παραμένει πειθαρχημένος, με γεωμετρικές χαράξεις να οργανώνουν ακόμη και τις πιο, φαινομενικά, χαωτικές κατασκευές του. Και οι δυο έχουν μια μακριά πορεία (παρά τον πρόωρο χαμό του Ακριθάκη) με χαρακτηριστικά ιδιότυπα και διαφορετικά ο ένας από τον άλλο. Όμως κάποιες συγκυρίες, μια ταραγμένη εποχή, μια βαθειά φιλία, συμπτώσεις και τύχη, ένα κτίριο, τους οδήγησαν σε μια σύντομη καλλιτεχνική συνάντηση. Χωρίς προηγούμενο ή επόμενο. Σήμερα στη γκαλερί της Έρσης έχουμε την τύχη να γίνουμε κοινωνοί αυτής της συνάντησης. Πίσω από τις φόρμες και τις επιφάνειές τους, ο προσεκτικός θεατής θα αφουγκραστεί μια εποχή, επώδυνη αλλά και ανεπανάληπτη. Ή, τέλος πάντων, ριζικά διαφορετική από τη δική μας», Θανάσης Μουτσόπουλος.