Κώστας Ρουσσάκης, Σήμερα έπρεπε

Για να γίνει το τικ-τακ του εκκρεμούς μέτρηση του χρόνου και άρα ρολόι, έπρεπε κάποιος να επιβεβαιώσει ότι το εκκρεμές κάνει σταθερό αριθμό ταλαντώσεων σε μια μέρα. Το καθήκον ανέλαβε μια ομάδα Ιησουιτών μοναχών, υπό την καθοδήγηση κάποιου Ριτσιόλι. Έβαλαν κάποιο ουράνιο σημάδι, τη διέλευση ενός άστρου από ένα καθορισμένο σημείο που γινόταν μία φορά κάθε νύχτα, και ανάμεσα σε δύο διελεύσεις έπαιζαν αυτοί το ρόλο του ρολογιού, μετρώντας μέχρι τελικής εξαντλήσεως, για εβδομάδες και με διάφορες παραλλαγές στην κατασκευή του εκκρεμούς, τις δεκάδες χιλιάδες ταλαντώσεις.

Στη νέα του έκθεση, ο Κ. Ρουσσάκης, που δουλεύει συνήθως πάνω σε μεγάλες σε κλίμακα φόρμες και εφήμερες εγκαταστάσεις, επινοεί μια συμπλοκή από μικρότερα αυτόνομα αντικείμενα. Τα ανασύρει από το χώρο που τα όρισε και τους αναθέτει την αποστολή να ορίσουν τώρα εκείνα ένα νέο πεδίο, εστιάζοντας τόσο στη μεταξύ τους σχέση όσο και στον χώρο που τα δέχεται. Στο πεδίο αυτό καλείται να εισέλθει ο αποδέκτης του έργου.