Ζωή Γαϊτανίδου, Clarity

Η γκαλερί παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Ζωής Γαϊτανίδου, με τίτλο «Clarity», η οποία περιλαμβάνει νέα κεντήματα και έργα με παστέλ σε καμβά, μαζί με μία εγκατάσταση με βίντεο και ήχο.

Η Ζωή Γαϊτανίδου χρησιμοποιεί το κέντημα για να δημιουργήσει περίτεχνες ταπισερί, που συνδυάζουν αφηρημένα σχέδια με εικονιστικά στοιχεία, ένας συνδυασμός που αποδίδει μια ένταση που μοιάζει με tribal τέχνη. Τα τροπικά φυλλώματα είναι έναεπαναλαμβανόμενο στοιχείο στο έργο της, το οποίο, όπως σχολιάζει η κριτικός τέχνης Roberta Smith, “θυμίζει ένα ναΐφ παράγωγο Νεο-εξπρεσσιονισμού, ίσως ως μία σύγχρονη απόδοση του τροπικού οράματος του Ανρί Ρουσσώ.”

Στη νέα σειρά έργων που θα παρουσιαστούν στο “Clarity”, πυκνά κεντήματα σε πλούσια χρώματα εναλλάσσονται με φωτεινούς πίνακες σε παστέλ, ως μία αναφορά στις εναλλαγές στην πνευματική κατάσταση ενός ατόμου: την καθαρότητα ενός άδειου μυαλού σε κατάσταση διαλογισμού, σε αντίθεση με μια δίνη σκέψεων και συναισθημάτων.  Οι επίμονα πλήρεις περιοχές των έργων αποτελούνται από μικρότερα κεντήματα, ένα συνονθύλευμα διαφορετικών αφηγήσεων, είτε άμεσων είτε έμμεσων. Μια φιγούρα σε στάση γιόγκα, μια μαϊμού να κρέμεται από ένα δέντρο, γεωμετρικά σχέδια, κλαδιά και δέντρα, όλα συγχωνεύονται μαζί και μόνο με στενή επιθεώρηση μπορεί κανείς να εντοπίσει τα επιμέρους στοιχεία και την ένταση της εργασίας που συνεπάγονται. Κεντρικό ρόλο σε ένα μικρότερο πίνακα, με τίτλο “Stillness”, είναι ένα πρόσωπο που κοιτάζει πίσω το θεατή, σε μια κατάσταση μεταξύ δέουςκαι απάθειας, σε τέλεια ηρεμία και διαύγεια, όπου τίποτα δεν έχιε πραγματικά σημασία.

Όσον αφορά το δεύτερο μέρος της έκθεσης, στο υπόγειο της γκαλερί, είναι μια εγκατάσταση με βίντεο και ήχο, που αποκαλύπτει αποσπάσματα της καλλιτεχνικής διαδικασίας. Ο επιβλητικός ήχος θυμίζει κύματα ή ακόμη και την αναπνοή, μέσα και έξω, σε έναν επαναλαμβανόμενο, υπνωτικό ρυθμό. Δημιουργημένος από τη μουσικό Θάλεια Ιωαννίδου, είναι στην πραγματικότητα ο ήχος της βελόνας και της κλωστής που διατρυπούν τον καμβά, όπως αποκαλύπτεται στην ταινία που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Γαϊτανίδης. Σε μία προβολή πάνω στον τοίχο, οι υπερβολικές αναλογίες ενός νήματος που διέρχεται από το μάτι μιας βελόνας αποκτά μια διαφορετική διάσταση, που ακολουθείται από ένα κοντινό των χεριών της καλλιτέχνιδος, την ώρα που ράβει με τη βελόνα τρυπώντας τον καμβά ξανά και ξανά. Η εγκατάσταση φέρνει στην προσοχή του θεατή το πέρασμα του χρόνου, την εργασία πίσω από τα έργα, καθώς και το διαλογιστικό στοιχείο πίσω από τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις πίσω από την πρακτική της Γαϊτανίδου.

Η σωματική κόπωση που απαιτείται για να γίνουν αυτά τα έργα, μαζί με την ψυχική και πνευματική ραχοκοκκαλιά τους, είναι στοιχεία που ενυπάρχουνσ τη γιόγκα, την οποία η Ζωή Γαϊτανίδου όχι μόνο εξασκεί, αλλά και διδάσκει. Οι τρις βασικές δομές της γιόγκα: άσκηση, αναπνοή και διαλογισμός, εφαρμόζονται επίσης με ακρίβεια και στην έκθεση. Το “Clarity” γίνεται, ως εκ τούτου, μια μεταφορά και ένας στόχος για την αρμονική ισορροπία του σώματος, του μυαλού και του πνεύματος.

Φωτογραφία: Zoi Gaitanidou, Teardrops (2016)