Αστέριος Τόρης, Ample Space

Η Ήρα Παπαποστόλου (κριτικός & Ιστορικός Τέχνης) σημειώνει για την έκθεση: «Ο άνθρωπος ανά τους αιώνες αναρωτιέται για τη σχέση του με το σύμπαν όσο στέκεται ανάμεσα σε δύο άπειρα −τον Μακρόκοσμο και τον Μικρόκοσμο− παρατηρώντας τις σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις τους.

Το Σύμπαν δεν είναι παρά αυτός ο απεριόριστος, άφθονος, απέραντος, άπλετος χώρος (ample space) όπου υπάρχουν όλα: άπειρες εικόνες (εικόνα μέσα στην εικόνα και έξω από αυτή) και ενέργειες που χωράνε παντού, με οποιοδήποτε τρόπο και σε οποιαδήποτε διάσταση. Εκεί, μικρές στιγμές δημιουργούν μακροπρόθεσμα μία μεγάλη, κάθε συμβάν διασταυρώνεται με την αιτία του και παράλληλα είναι η αιτία για κάποιο άλλο, και, εκεί, ο άνθρωπος ζει στην διάσταση που του ταιριάζει.

Γι' αυτόν το λόγο, στη ζωγραφική του Αστέριου Τόρη, τόποι και συμβάντα βρίσκονται στο ίδιο έργο, σε μία πανδαισία χρωμάτων που – σύμφωνα με τον ίδιο – κάποια στιγμή θέλει να τον οδηγήσουν στο λευκό. Και, για τον ίδιο λόγο, όπως τα μόρια στο σύμπαν αποτελούν μέρη ενός ευρύτερου συνόλου και τα άτομα προκύπτουν από μικρότερα υποατομικά σωματίδια, έτσι και οι λεπτομέρειες των έργων του που παρουσιάζονται στο βίντεο της έκθεσης δεν είναι παρά μικρότερα αυτοτελή έργα που μας οδηγούν στο τελικό. Κοιτάζοντάς τα, παρατηρείς την ποικιλομορφία τους αλλά και τον κοινό τους κώδικα. Μοιάζουν, μάλιστα, με τμήματα από την υδρόγειο όπως αυτά απεικονίζονται στις αεροφωτογραφίες.

Με τη μεταφορά της ιδέας αυτής στη ζωή, κατανοούμε το γεγονός ότι δεν υπάρχει μία συγκεκριμένη εικόνα γι' αυτήν αλλά πολλές και διαφορετικές: όσες και οι οπτικές μας για το ίδιο συμβάν. Με τη μεταφορά της στην συμπεριφορά του ανθρώπου, όλα αυτά τα κομμάτια θα μπορούσαν να είναι οι καταστάσεις εξέλιξης της συνείδησης του ανθρώπου στην πορεία του προς την ισορροπία.

Και εδώ βρίσκεται το πιο σημαντικό μήνυμα που θέλει να μας μεταφέρει ο ζωγράφος. Στη ζωή, από ένα σημείο και μετά, είσαι ο εαυτός σου χωρίς να προσπαθείς. Όπως λέει ο ίδιος: "Τεχνικά, πλέον, δεν υπάρχει αίσθηση παρά μόνο η ανάγκη αντιμετώπισης χωρίς έλεγχο". Είναι το σημείο εκείνο όπου είσαι απολύτως ελεύθερος και σε ροή με το σύμπαν. Γι' αυτό και τα έργα του απεικονίζουν μια "ιδέα" ή −αλλιώς− μια "αίσθηση" αυτού που φαντάζεται και δεν είναι αποτέλεσμα ενός "οργανωμένου σχεδίου". “Το ίδιο το Σύμπαν άραγε γεννήθηκε με "οργανωμένο σχέδιο" ή αποτελεί κι αυτό μια ιδέα;».