Έκθεση αφιέρωμα στον Νίκο Αλεξίου

Η μεγάλη εγκατάσταση του Νίκου Αλεξίου στον κεντρικό χώρο της γκαλερί στόχο της έχει να μεταφέρει όλα όσα ο καλλιτέχνης είχε εργαστεί όλα αυτά τα χρόνια, από τη δεκαετία του '80 και λίγο νωρίτερα έως το τέλος, παρουσιάζοντας ένα re-staging του έργου του όπως τo είχε οραματιστεί και παρουσιάσει σε διάφορες διοργανώσεις όπως στην Μπιενάλε Βενετίας, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη, τη Μπιενάλε Αλεξάνδρειας κοκ., και παράλληλα να αναδείξει ένα πανόραμα της πρακτικής του και του εργαστηρίου του, εκθέτοντας έργα-σφραγίδες από την καριέρα του, όπως οι κατασκευές από καλάμι, οι εγκαταστάσεις με τα τραπέζια, οι καλαμωτοί σκελετοί, οι χάρτινες κουρτίνες-πλέγματα κτλ. Όλες οι αναφορές και οι σταθμοί στο έργο του, μαζί με κυρίαρχα χαρακτηριστικά της πρακτικής του όπως η τάξη, η επανάληψη, η χειροτεχνία, η εμμονική διαδικασία και η ψυχεδέλεια, κάνουν όλα την εμφάνισή τους εδώ και συνθέτουν ένα συμβολικά και προσεκτικά δομημένο σύστημα έργων και στοιχείων μνήμης που μεταφέρει απόλυτα την αισθητηριακή σημαντικότητα και την πολλαπλότητα της καλλιτεχνικής του πρακτικής βοηθώντας τον θεατή να κατανοήσει το έργο του. Από αυτή την έκθεση-αφιέρωμα δεν θα μπορούσε να λείπει ο Λευτέρης Αλεξίου, πατέρας του Νίκου, αυτοδίδακτος, ερασιτέχνης καλλιτέχνης, ο οποίος επηρεάστηκε βαθιά από το καλλιτεχνικό έργο του γιου του και που φυσικά ήταν ο πρώτος που τον μιμήθηκε στις αυτοσχέδιες κατασκευές από ξυλαράκια, νήμα και καλάμια.

Συμμετέχουν: Νίκος Αλεξίου, Λευτέρης Αλεξίου, Μαρία Οικονομοπούλου, Λευτέρης Τάπας, Δημήτρης Τάταρης, Στρατής Ταυλαρίδης

Βιογραφικό σημείωμα Νίκου Αλεξίου

Ο Νίκος Αλεξίου γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1960 και έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 2011 σε ηλικία μόλις 51 ετών έχοντας αφήσει πίσω του σημαντικότατο έργο. Μετά από σύντομες σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης το 1984 επιστρέφει στην Ελλάδα, εγγράφεται στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και ένα χρόνο αργότερα, πραγματοποιεί την πρώτη του ατομική έκθεση στην ιστορική γκαλερί ΔΕΣΜΟΣ. Από εκείνη κιόλας την εποχή επικεντρώνεται σε ταπεινά υλικά όπως πέτρες, ξύλα, λάσπη, καλάμια και νερό. Πρωτοπόρος στην Ελλάδα, λίγα χρόνια αργότερα, το 1987 είναι ο πρώτος που δημιουργεί με τη σειρά “Πρίσματα” άυλα έργα-εγκαταστάσεις που αναλύουν το φάσμα του λευκού φωτός στο χώρο, πάνω στη βροχή, κοκ. Θα ακολουθήσει η σειρά “Ηλιακά Σπίτια”, λιτές αρχιτεκτονικές κατασκευές με καλάμια που στέκονται στο χώρο σαν άυλα αρχιτεκτονήματα, αλλά πιο γνωστός ακόμη θα γίνει με τα δαντελωτά κοπτικά του έργα-μοτίβα από χαρτί, τις χάρτινες “κουρτίνες”, τα πλέγματα-“σκελετούς” από καλάμι, κοκ. Το 1995 θα βρεθεί για πρώτη φορά στο Άγιο Όρος και από τότε θα ξεκινήσει να το επισκέπτεται συχνά και σε διάφορες χρονικές στιγμές. Εκεί θα έρθει σε επαφή με την πνευματικότητα, την έκσταση και το μυστήριο, τον ασκητισμό και τη μεταφυσική που θα επηρεάσουν βαθιά το έργο του. Το 2003 βρίσκεται υποψήφιος για το βραβείο ΔΕΣΤΕ, το 2005 εκπροσωπεί μαζί με την Λίζη Καλλιγά την Ελλάδα στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας και το 2007 παίρνει μέρος στην μεγαλύτερη και σημαντικότερη σύγχρονη εικαστική διοργάνωση στον κόσμο τη Μπιενάλε Βενετίας με το μνημειακό έργο-εγκατάσταση Τhe End το οποίο αντλεί έμπνευση από το ψηφιδωτό δάπεδο της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους.

iNFO

Εγκαίνια: Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, 20.00

Διάρκεια: 16. Σεπτεμβρίου 2016 - 15 Οκτωβρίου 2016

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή 11.00-15.00 & 17.00-20.00. Σάββατο 11.00-16.00