Στέλλα Μελετοπούλου, Αόρατα νήματα

«Τι κάνει ο καλλιτέχνης; Σχεδιάζει ενώσεις. Δένει τα αόρατα νήματα μεταξύ των πραγμάτων. Βουτά στην ιστορία, είτε πρόκειται για την ιστορία της ανθρωπότητας, είτε πρόκειται για τη γεωλογική ιστορία της Γης, είτε για την αρχή και το τέλος του μανιφέστου του κόσμου», Anselm Kiefer

Πρόκειται για την παρουσίαση μιας σειράς δισδιάστατων και τρισδιάστατων επιτοίχιων έργων μεσαίου και μεγάλου μεγέθους, όπου τα συμβολικά υποκείμενα και τα αντικείμενα της εννοιολογικής και της απτικής μνήμης της ζωγράφου διασώζονται από τη λήθη και ενσωματώνονται στο ζωγραφικό και το έξεργο πεδίο, προτείνοντας αυτοτελή νέα σύμπαντα που επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες.    

Η τρίτη ατομική έκθεση της Στέλλας Μελετοπούλου προτείνει μια σειρά από απέριττες «υφάνσεις» τόπων και διαδρομές σκέψεων επάνω σε μονοχρωματικούς κάμπους όπου οι ενθέσεις αντικειμένων άλλοτε ορίζονται σχεδιαστικά και άλλοτε προστίθενται κυριολεκτικά, οριοθετούμενες από συρμάτινα, πλαστικά ή υφασμάτινα νήματα. Το αρθρωτό πλαστικό σώμα των μεκανό, οι γεωμετρικές φόρμες (τρίγωνο, τετράγωνο, κύκλος ή ημικύκλιο), οι οργανικές έμβιες εικόνες και οι χρήσεις συμβόλων όπως το ψάρι ή το μάτι-φανός, αιωρούμενες εντός των αυστηρών ορίων που θέτει η ζωγράφος, πάλλονται ανάμεσα στα νήματα που η ίδια χρησιμοποιεί σαν χορδές μουσικού οργάνου, ή καρφιτσώνονται σαν πολύτιμες υπαινικτικές σημάνσεις επάνω σε αφαιρετικές μονοχρωματικές επιφάνειες από ξύλο ή καμβά. 

Με τον τρόπο αυτό, η Μελετοπούλου επανεξετάζει και ξαναγράφει, αποδομεί και επαναδομεί τον ιστό του προσωπικού και του περιβάλλοντος κόσμου της, διατηρώντας τη λιτή καθαρότητα της γραμμής και του χρώματος ως βασικό συστατικό μιας αυτόνομης πραγματικότητας όπου η σχηματοποίηση δεν αναιρεί διόλου την ποιητικότητα του σχεδιασμού.

Επιμέλεια έκθεσης: Ίρις Κρητικού