Πάνος Φαμέλης, Aenima

Ο συγκεκριμένος κύκλος δουλειάς αποτελείται από σχέδια μεγάλων διαστάσεων σε χαρτί, κυρίως με μελάνι, και είναι μια σπουδή πάνω σε μία εσωτερική και βιολογική ενέργεια, τη διαδικασία της αναπνοής.

Αυτή η επαναλαμβανόμενη παλμική λειτουργία της αναπνοής παράγει μία ροή ενέργειας που διαμορφώνει τη μοναδικότητά μας, ορίζει την ταυτότητά μας και κατά συνέπεια καθορίζει τη σχέση μας με το περιβάλλον . Πρόθεση του εικαστικού είναι να κατανοήσει τις σχέσεις αυτές, που προϋπάρχουν της λογικής· τις έννοιες του ενστίκτου και της σωματικότητας, ως πρωταρχικές ενέργειες και συνθήκες που ορίζουν μερικώς την ύπαρξή μας.

Σχέσεις τάξης και χάους, φωτός και σκοταδιού, ζωής και αποσύνθεσης, που η επανάληψή τους αποτελεί φυσικό νόμο, αλλά και βασικό ιδίωμα των συγκεκριμένων έργων. Με τη λογική αυτή διαμορφώνονται πυκνώσεις από ίχνη γραφής που βρίσκονται σε μια επιφάνεια χωρίς αρχή, μέση και τέλος, με βάση επαναλαμβανόμενα σταθερές συχνότητες στιγμών, σημείων, χρόνων, αποστάσεων.

Η έκθεση διαπραγματεύεται ένα άνοιγμα σε μια μεταφυσική ή κοσμολογική αντίληψη της ύπαρξης όπως αυτή αντανακλάται σε θεωρίες προερχόμενες από τις κοινωνικές επιστήμες, δηλαδή το ότι η ανθρώπινη οντότητα είναι στενά συνδεδεμένη με το κλίμα ή τα βακτήρια μέσα και έξω από το DNA μας. Το ότι υπάρχει μια βαθύτερη σχέση που μας καθορίζει με την φύση – τον πλανήτη γη, την ολότητα των οργανισμών, αλλά ακόμα και με τον μακρόκοσμο του σύμπαντος.

Ως εκ τούτου, το σύνολο των έργων παρουσιάζει απόπειρες απεικόνισης –ή καλύτερα γραφής– ενός παλμού, μίας εσωτερικής ροής ενέργειας, μέσα από σχέσεις πύκνωσης και αραίωσης της σχεδιαστικής ύλης. Κάνει ένα σχόλιο και ταυτόχρονα μία προσωπική καταγραφή που αφορά στο σχεσιακό σύστημα της μονάδας –μικρόκοσμου και του δικτύου– μακρόκοσμου, που ολοκληρώνει την ύπαρξή μας με ό,τι μας περιβάλλει.