Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Περισυλλογή

Οι ανθρώπινες μορφές στο έργο του Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου βρίσκονται συνειδητά προσηλωμένες σε μια εσώτερη διαλεκτική με το ίδιο το υποσυνείδητο. Αμετανόητα πιστές, πεισματικά επίμονες, αμετάκλητα δοσμένες σε μια φαινομενική σιγή. Απορρίπτουν διαρκώς καθετί περιττό, ακυρώνουν την όποια φλυαρία, αν και είναι άρρηκτα συνυφασμένες με την ακατάπαυστη ροή της καθημερινότητας. Δεν υφίσταται καμιά εξωτερική ηχώ. Ούτε μια κραυγή. Σιωπή και περισυλλογή. Εμφατικά σηματοδοτούν αξίες και πιστεύω μέσα από τη σιωπηλή τους παρουσία μια αφωνία εκκωφαντική.

Αποδοκιμάζουν με συνέπεια κάθε εκδοχή ενός πολύβοου, τόσο φθαρτού κόσμου.