Μιλώντας για τη συγκεκριμένη του δουλειά ο φωτογράφος αναφέρει: «Είναι αλήθεια ότι αν ψάξεις στα διαμερίσματα της μνήμης σου, θα βρεις κομμάτια μιας ζωής που παρασύρει ο χρόνος στο πέρασμα του, δίνοντας την αίσθηση ότι είναι φαινομενικά ασύνδετα. Εκεί αναλαμβάνει η λογική με χρέη διευθυντού, να φτιάξει τις χονδροειδείς ραφές της. Κι᾽αυτὀ συμβαίνει γιατί συνήθως μας τρομάζει η στάση αυτή που ανατρέπει τα καθιερωμένα, και βλέπει όλα αυτά τα ανεξάρτητα γεγονότα να συμπλέουν μέσα από μια άλλη διαφάνεια, με μια άλλου είδους σύνδεση, κτίζοντας μια σχέση ουσιαστικότερη και περισσότερο έγκυρη τολμώ να πω,αφού επιβεβαιώνει την ονειρική φύση της ζωής μας. Στην δουλειά αυτή, τα θραύσματα μιας ζωής, γίνονται οι πρωταγωνιστές μιας "άλλης" ζωής… φωτογραφικής. Παράθυρα, λουλούδια, καθρέφτες, εικονίσματα και κάθε λογής πράγματα πιασμένα στο δίχτυ του χρόνου έχουν κάτι από την αίγλη μιας ελαφρότητας, πολύτιμα και ασήμαντα, όλα χωρις εφέ, χωρίς εκπλήξεις φωναχτερές, στιγμές καθημερινές, πραγματικές……και ίσως γι' αυτό τον λόγο ονειρικές».
12°
