Sonke, Όλο κάτι λύπη

Γυναικείες φιγούρες με μακρύ λαιμό, μάτια κλειστά και μαλλιά που στροβιλίζονται. Ζευγάρια ψιλόλιγνα που ακουμπάνε το ένα στο άλλο, σα να προσφέρουν στήριγμα, κρατώντας μια καρδιά, ένα σπουργίτι, ένα σύμβολο. Χαρακτηριστικές δημιουργίες του street artist Sonke, τις οποίες σίγουρα έχουμε προσέξει κάπου, κάποτε στα στενά της Αθήνας.

Ο ίδιος δημιουργεί, όπως σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες της γενιάς του, με γνώμονα τις εκάστοτε κοινωνικοπολιτικές συνθήκες ή σύμφωνα με προσωπικά βιώματα. Η έκθεση γεμίζει από τις φιγούρες του, οι οποίες συναντώνται, προκαλώντας τον θεατή να τις ξεκλειδώσει και να διαισθανθεί τις ανάγκες τους. Η ελευθερία αλλά και η χειραφέτηση, η αναζήτηση του νοήματος στις σχέσεις και η αυτονομία της γυναίκας είναι βασικές έννοιες που απασχολούν τον καλλιτέχνη.

Ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι ο καλλιτέχνης είναι ένας άνθρωπος που όταν οι άλλοι σιωπούν έχει την υποχρέωση να φωνάξει, διαταράσσοντας με αυτό τον τρόπο τις συνειδήσεις και αναζωογονώντας το πνεύμα. Άλλωστε, συνεχίζει, ότι το υποσυνείδητο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην τέχνη και για αυτό θα πρέπει να αποδεχτούμε αυτό που το έργο έχει να προσφέρει, απαλλαγμένοι από προκαταλήψεις.