9°
Για την έκθεση ο Παντελής Αραπίνης, καλλιτεχνικός διευθυντής της γκαλερί ΑΔ γράφει: «Η έκθεση αυτή συνεχίζει την συζήτηση που θελήσαμε ν’ ανοίξουμε με την έκθεση «Η Τέχνη στην Εποχή της Κατάρρευσης» που οργανώθηκε το 2010. Διαπιστώναμε τότε ότι «φαινόμενα καταλυτικής αποδόμησης και άρνησης σαν εκείνα του κινήματος των Dada (1916-1925) που έθεσε σε καθολική αμφισβήτηση όλες τις καλλιτεχνικές και κοινωνικές συμβάσεις ή αναλογίες με την ιδεολογική στράτευση που οδήγησε τους καλλιτέχνες της γερμανικής «Νέας Αντικειμενικότητας» (1918-1930) σε μια κυνική και αφτιασίδωτη αποτύπωση της κοινωνίας, δεν απαντώνται στην σύγχρονη ελληνική τέχνη παρ’ όλη την ένταση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης». Το αποτέλεσμα της συνάντησης του έργου με την κοινωνία στην οποία απευθύνεται αποδεικνυόταν σχεδόν ανώδυνο.
Πριν τρία χρόνια οργανώσαμε με τον φίλο Θανάση Μουτσόπουλο δυο εκθέσεις στο CAMP της πλατείας Κοτζιά: Το Αθηναϊκό Underground και την Αντι-κουλτούρα. Ήταν μια προσπάθεια ανίχνευσης του παράλληλου σύμπαντος εκείνων των ελλήνων καλλιτεχνών που ενώ οι ίδιοι και το έργο τους ήταν γνωστά στο αθηναϊκό κοινό, το έργο αποδεικνυόταν αρκούντως ενοχλητικό για να ανοίξει με ευκολία τις πόρτες των μεγάλων συλλογών.
Φάνηκε ότι αν αναζητά κανείς μια τέχνη πολιτική και άρα προκλητική, όσον αφορά την χρησιμοποιούμενη γλώσσα αλλά και την θεματολογία, θα πρέπει να την αναζητήσει στον χώρο της εναλλακτικής κουλτούρας. Δεν είναι τυχαίο ότι σημαντικά έργα του καθιερωμένου και απολύτως αποδεκτού Γιάννη Τσαρούχη, όπως εκείνα που βάζουν στο κέντρο του ζωγραφικού πίνακα λαϊκούς και λούμπεν αντιήρωες ή εκείνα που προχωρούν την εικονοκλασία του καλλιτέχνη στην συμπερίληψη επιδεικτικά γυμνών νέων με πλούσια «προσόντα» σε έργα με θέμα την «Βάπτιση του Ιησού» ή την «εν Φάτνη Γέννηση» θεωρούνται «παρεμπίπτοντα» ή curiosities. Όταν οι Θανάσης Μουτσόπουλος και Χριστόφορος Μαρίνος συνέγραψαν το βιβλίο το Ποπ Αλλόκοτο το 2003 μας προσέφεραν δύο αντίτυπα, ένα για την γκαλερί κι ένα για τον Στηβ Γιανάκο του οποίου η έκδοση συμπεριλάμβανε εικόνες. Ο Γιανάκος το έδειξε στον Robert Rosenblum (1927-2006) κι ο τελευταίος ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για το έργο του Μποστ τον οποίο ζήτησε να γνωρίσει. Ο Μποστ βέβαια μας εγκατέλειψε το 1995, αλλά το έργο του ακόμα και σήμερα από λίγους διαβάζεται στο πλαίσιο της ιστορίας της τέχνης. Σαν τελευταίο παράδειγμα αυτής της χρόνιας παθογένειας θα αναφέρουμε τον ίδιο τον Στηβ Γιανάκο για το έργο του οποίου το Μουσείο Μπενάκη συζητούσε την οργάνωση μιάς ατομικής έκθεσης μέχρι που οι «υπεύθυνοι» είδαν τα έργα που ο γνωστός καλλιτέχνης σκόπευε να εκθέσει».
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Γιάννης Τσαρούχης, Νίκος Κεσσανλής, Μποστ, Γιάννης Γαΐτης, Στηβ Γιανάκος, Αλέξης Ακριθάκης, Απόστολος Γεωργίου, Τάσος Παυλόπουλος, Νίκος Τρανός, Γίγας, Steven C. Harvey, Ευαγγελία Μπασδέκη, Ηλίας Καφούρος.
Επιμέλεια: Παντελής Αραπίνης
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Παρασκευή 12:00-21:00 και Σάββατο 12:00-16:00
