Ολίνα Δακτυλίδη, Fluid Light

Η ενότητα των έργων Fluid Light ερευνά την έννοια του φωτός σαν μεταφορά του χρόνου που χάνεται και ξανακερδίζεται μέσω των αναμνήσεων.

Η αποτύπωση μιας φευγαλέας στιγμής που έφυγε για πάντα, παρουσιάζεται μέσα από μια σειρά έργων με μικτή τεχνική, που συνδυάζουν κλασικές πρακτικές όπως η φωτογραφία με νέα υλικά όπως το πλέξιγκλας και το νέον. Τα νέα μέσα, παρουσιάζονται ως αναμορφωμένες και βελτιωμένες εκδοχές άλλων μέσων. Το καινούργιο πηγάζει μέσα από τους ιδιαίτερους τρόπους με τους οποίους αναμορφώνει το παλαιότερο, που και αυτό όμως επαναπροσδιορίζεται και μεταπλάθεται για να απαντήσει στις προκλήσεις του νέου.

Η τεχνική υπογραμμίζει και υποστηρίζει αυτό τον διαρκή διάλογο μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Τα έργα είναι ταυτόχρονα ημιδιαφανή και συμπαγή ανάλογα με το τρόπο που φωτίζονται. Αποτυπώματα εικόνων προβάλλονται σε μια γαλακτερή, ψυχρή και λεία επιφάνεια που αφήνει ανοιχτές στον θεατή πολλαπλές ερμηνείες.

Ο στόχος είναι το πάγωμα της κίνησης του φωτός και του χρώματος σε μια πραγματικότητα που είναι ταυτόχρονα, ονειρική αλλά και απτή και παραμένει αναγνωρίσιμη αν και δυσδιάκριτη. Τα έργα παραπέμπουν σε οθόνες, που προβάλλουν αστικά τοπία μεταμορφωμένα σε ίχνη μιας ιδεατής ανάμνησης, που ίσως όμως δεν υπήρξε ποτέ. Ο θεατής μπορεί είτε να αναγνωρίσει κάτι οικείο είτε να ταξιδέψει σε κάτι φανταστικό.

Τα ψηφιακά μέσα συνδυάζονται με καταβολές από καλλιτέχνες που προΰπήρχαν αυτών – υπάρχουν επιρροές και αναφορές στον κλασσικό Αμερικάνικο εξπρεσιονισμό αλλά και σε καλλιτέχνες που δούλεψαν με το τεχνητό φως όπως ο Craig Kaufmann και η Helen Pashgian. Η ίδια η φύση του υλικού (άυλο, ευμετάβλητο και εύθραυστο) ταυτίζεται με την φύση των αναμνήσεων και της εικόνας που έχουμε για τον χρόνο.

Πρόκειται για μια δουλειά άμεσα συνδεδεμένη αφ’ ενός με τη σύγχρονη κοινωνία της εικόνας και της κίνησης, του μινιμαλισμού καθώς και των μοντερνιστικών αναφορών, της χρήσης του φωτός νέον και αφ’ ετέρου μιας διάθεσης πιο ρομαντικής, ποιητικής, η οποία εκφράζεται μέσα από τη γλυκύτητα των γραμμών και της κίνησης, τη διαφάνεια και τις παλ αποχρώσεις που χρησιμοποιεί στα έργα της η καλλιτέχνιδα.