Ο Γιάννης Νένες διαλέγει 10 τραγούδια για το Σαββατοκύριακο

Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί του Athens Voice 102.5 φτιάχνουν ένα soundtrack για το φετινό καλοκαίρι, που χρειάζεται περισσότερη μουσική από τα προηγούμενα. Κάθε Σαββατοκύριακο, νέα και παλιά τραγούδια μαζί με τις ιστορίες που κρύβουν και τις σκέψεις που προκαλούν, βρίσκουν τη θέση τους σε μια δροσερή, απρόβλεπτη, λίστα που θα ανανεώνεται συνέχεια και θα είναι διαθέσιμη στην ψηφιακή δισκοθήκη του Athens Voice 102.5 στο Spotify και στο athensvoice.gr. Ακούστε την, μοιραστείτε την και αφήστε τα σχόλιά σας. Συντονιστείτε κι εσείς στον Athens Voice 102.5 και ακούστε την εκπομπή του Γιάννη Νένε, καθημερινά, Δευτέρα-Παρασκευή, 10.00-12.00. Καλό Σαββατοκύριακο, καλό καλοκαίρι!  

1. Kristof – The Yoga Class

Το μάθημα γιόγκα του Σαββατοκύριακου, από έναν Αθηναίο urban ξωτικό, πολύσπαστο και performer. O Kristof, κοντρολάρει τις διαταραχές άγχους (η ιδέα τού ήρθε χορεύοντας σε ένα πάρτι, παρατηρώντας τον κόσμο να χορεύει αργά λες και έκαναν ασάνες) με ένα κομμάτι προσήλωσης, με απορυθμισμένα χρώματα εκτυπώσεων 3D, ηλεκτρικά jelly fish, ένα δράμα του νεροχύτη που μέσα από το “Rebirth Reborn Rebreath” σε μεταμορφώνει σε hindu θεότητα. (Από το καινούργιο του άλμπουμ “Talk Show”.)

2. Δημήτρης Σαμόλης – Σχέσεις από απόσταση (Χάρτες)

Ανάμεσα στις «Άγριες Μέλισσες» και τον «Πινόκιο», το νέο του τρίτο άλμπουμ με δικές του συνθέσεις και μία των Καραμουρατίδη - Ευαγγελάτου, ο ηθοποιός Σαμόλης δίνει στον τραγουδιστή Σαμόλη έναν ωραίο, δυνατό, διαυγή τόνο φωνής που συχνά λείπει από τους απλούς μουσικούς. Γι’ αυτό και λέει τα τραγούδια σαν να είναι παραμύθια – όπως αυτό, οι «Χάρτες». Καλό για τρυφερές ηλικίες, πρωί Κυριακής.

3. Τα Παιδιά της Παλαιότητας – Τα Απέραντα Θέρη μου

Όποτε βγάζει ο Π.Ε.Δημητριάδης και τα Παιδιά του άλμπουμ, νοιώθω ότι παίρνω στα χέρια μου ένα βιβλίο για το Καλοκαίρι (στην Κέρκυρα) που συνοδεύεται, κάθε κεφάλαιο, με τα ανάλογα τραγούδια. Από το «Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών» κόλλησα με αυτό. Επειδή «...Σήμερα βγαίνουν οι εικόνες στους δρόμους / και ο δεσπότης ευλογεί τα κινητά μας...»

4. Innerspeaker – You’re Νot Alone

#support_your_locals. Ετοίμαζαν άλμπουμ οι άνθρωποι και έπεσαν πάνω στον κορωνοϊό. Με χειροποίητα μέσα λοιπόν, έβγαλαν και προωθούν το νέο τους άλμπουμ “Into the Voodoo Lab” (στην παραγωγή ο Νίκος Ottomo Αγγλούπας). Εδώ ένα κομμάτι που ξεκινάει με εμμονική τάση προς τη funk κιθάρα αλλά σιγά σιγά γίνεται σαν καλιφορνέζικο απόγευμα με υγρασία και κύμα. Βρείτε το άλμπουμ εδώ (innerspeakerband.bandcamp.com/album/into-the-voodoo-lab)

5. Hume Assine Ft. Θοδωρής Μαυρογιώργης - Αυτά Είναι Τα Όνειρα

Ο Hume Assine δουλεύει αστραφτερά, πώς να το πω, σαν να φτιάχνει μοντέλα παλιών αυτοκινήτων με φτερά από νίκελ. Και μεθοδικός. Τρίτο single, αυτό το κομμάτι, λίγο πριν το άλμπουμ που έρχεται τον Σεπτέμβριο. Ελληνικός στίχος τυλιγμένος σε μία ηλεκτρική αύρα κι ένα χαμηλό beat ταχυπαλμίας, με τη ζεστή, τρυφερή φωνή του Θοδωρή Μαυρογιώργη που απαγγέλει μέσα στο κεφάλι σου. Το release συμπληρώνεται με το καλοκαιρινό b-side, “Summer Only” με την αγαπημένη φωνή του σχήματος, Άννα Πασπάτη, ενώ κλείνει με το after hour remix του Axel Vicious.

6. The Flaming Lips - Flowers of Neptune 6

O Wayne Coyne. Τι άνθρωπος. Ανάμεσα σε θεατρικό σκηνοθέτη, ποιητή στο Άμστερνταμ του 19ου αιώνα, Αμερικάνο beat συγγραφέα, φάντασμα του μακαρίτη ντυμένο στα λευκά, γκουρού ενός πολύ ιδιαίτερου είδους ροκ αλλά και συνθέτης τραγουδιού για τον Μπομπ τον Σφουγγαράκη, είναι μέσα στην καρδιά μου. Τα «Λουλούδια του Ποσειδώνα 6» (από το επερχόμενο άλμπουμ «American Head») με κιθάρα που θυμίζει παλιά κομμάτια των Bread και φωνητικά τραγουδισμένα μετά από ψυχεδελικά μανιτάρια λες, είναι μία ισορροπία ανάμεσα στο «θέλω να φύγω από την Αμερική του Τραμπ» και στο «αλλά πού να πάω;» Ίσως στον Ποσειδώνα. Ή στο Άμστερνταμ.

7. Les Deux Love Orchestra - The Moth & The Flame

Προσοχή, spoiler! Αυτό που λες, είναι ένα παλιό διαμαντάκι της Aimee Mann που το πήρε ο τύπος των Les Deux Orchestra (ιδιοφυής κολλημένος με διασκευές παντός τύπου κυρίως για soundtracks) και το έδωσε στην παραγωγή του Mr. Robot και το έβαλαν σε μία σκηνή 12ο επεισόδιο της 2ης σεζόν. Η σκηνή λέγεται The python approach και δείχνει την Darlene (αδερφή του Μr.Robot και αρχηγικό μέλος της οργάνωσης Fsociety) να βρίσκεται μέσα στα γραφεία του FBI όπου η πράκτορας Dom της δείχνει το board με τα στοιχεία που έχουν γι’ αυτούς και της εξηγεί ότι ξέρουν (σχεδόν) τα πάντα και ακολουθούν τη μέθοδο του πύθωνα που βλέπει τα πάντα και περιμένει τα θύματα να έρθουν στο στόμα του. Moth (Darlene) and Flame (Dom-FBI), bonus flickering lights και η σκηνή είναι κορυφαία.

8. Aimee Mann – The Moth

Ε, ορίστε και το original, να κάνετε τις συγκρίσεις. Εγώ για πρωί θα πάρω αυτό και για βράδυ το απο πάνω. 
                                                                                                                                          9. Liam Gallagher - Sad Song (MTV Unplugged)

Επιθυμία για live. Θα μας λείψουν τέτοιες στιγμές, φέτος. Τις αντικαθιστούμε όσο είναι δυνατό, με αυτό ας πούμε: Liam ζωντανά στο City Hall του Hull, με πλαστικό αδιάβροχο και από πίσω του 24μελή Urban Soul Orchestra με τον Paul “Bonehead” Arthurs στη ρυθμική κιθάρα, να τραγουδάει το Sad song” σαν τις παλιές καλές μέρες, για το MTV Unplugged (ίσως το καλύτερο πράγμα που απέμεινε μετά την παρακμή του MTV).

10. Eric Clapton and B.B. King - Rollin' and Tumblin'

Ένα άλμπουμ που ηχογραφήθηκε πριν 20 χρόνια, το “Riding With the King” και ξανακυκλοφορεί αυτόν το μήνα (26/6) σε επετειακή έκδοση με δύο έξτρα κομμάτια. Δύο κορυφαίοι μπλουζίστες σε ένα κομμάτι ενός τρίτου σπουδαίου μπλουζίστα, του Muddy Waters. Τότε, ο Clapton ήταν 55 και ο B.B.King 74. Σήμερα ο B.B.King δεν υπάρχει πια αλλά η Lucille, η κιθάρα του, ακούγεται ακόμα να φλυαρεί και να κεντάει τις νότες με τόσο σέξι τρόπο, ενώ η αργή κιθάρα του Clapton ρολάρει τεμπέλικα στο δρόμο σαν γυαλιστερή DeSoto Convertible του ‘57.