Ο Cypher Pool κάνει ραπ αλλά χωρίς να κάνει τον ράπερ

Γνώρισα τον Cypher Pool πριν από ένα χρόνο περίπου με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του τότε βίντεο με τίτλο «Ti Cto Mpoutco». Γυρισμένο στη Βουλγαρία νωρίς το πρωί  μετά από μια τρελή βραδιά μαζί με το συνεργό του στο έγκλημα Απόστολο Ζυγούρη και δύο κορίτσια που γνώρισαν λίγες ώρες πριν, το βίντεο είναι ένα από τα πιο φρέσκα, οπτικά, βίντεο που έχει να επιδείξει το ελληνικό ραπ. Απλό αλλά με αχαλίνωτη ενέργεια και χιούμορ ένα beat που βαράει αλύπητα και τρομερές ατάκες του τύπου: «Σκάσε λιγάκι, μπρο, όχι δε γουστάρω να ακούσω το νέο σου flow» και «Δεν της τον βάζω βασικά γιατί είναι βασικιά», επιβεβαιώνει τη φράση «less is more». 

Μετά από μια ινσταγκραμική ανταλλαγή μηνυμάτων συναντηθήκαμε τελικά έξω από το γνωστό φαστφουντάδικο στο Σύνταγμα, πήγαμε βόλτα στην πλάκα και τελικά αράξαμε σε ένα παρκάκι κοντά στους Αέρηδες. Ο Cypher άναψε ένα δέντρο και άρχισε να με ξεναγεί στο συναρπαστικό κόσμο του «Style και Πισίνες». Χαθήκαμε για κάποιους μήνες μέχρι που πριν λίγες μέρες με επισκέφθηκε στο στούντιο του Athens Voice 102.5 για ένα Black Athena session. 

Πότε ξεκίνησες το ραπ και πώς προέκυψε το project Cypher Pool;
Aloha, είμαι ο Καπετάν Πισίνας. Ωραία, εδώ είναι που όλοι οι ράπερ λένε τα ίδια. Ασχολούμαι με το ραπ από όταν ήμουν μέσα στο μ**νι της μάνας μου, θα πω εγώ έτσι για τη διαφορά. Ενεργός στη ραπ σκηνή είμαι τα τελευταία 7 χρόνια και το project Cypher Pool ακόμα δεν το τρέχω, τώρα είμαι σε φάση που «το έχω βγάλει πρωινή βόλτα για χέσιμο». 

Ο χαρακτήρας Cypherpool μοιάζει σαν μια καρικατούρα του κλασσικού ραπερ ανατρέποντας ταυτόχρονα τα κλισέ του ραπ. Συμφωνείς με την παραπάνω πρόταση ή είναι εντελώς άκυρη η ερμηνεία μου; 
Το έθεσες αρκετά σωστά, ο Cypher είναι cartoon, κάνει ραπ αλλά χωρίς να κάνει τον ράπερ.

Θα μου πεις 5 acts, συγκροτήματα που ακούς που δεν είναι ραπ; 
Δεν θα σου πω μόνο συγκροτήματα θα σου πω και artists που ακούω πέρα από τη ραπ. Γουστάρω Isaac Hayes, Tim Buckley στη jazz, soul περίοδο, σίγουρα Pink Floyd και Yussef Kamaal που μου τους έμαθε πριν κάποιους μήνες ο Dennis και το «Black Focus» έγινε αγαπημένο album όταν ζωγραφίζω.

Πώς βλέπεις την τραπομανία που έχει κατακλύσει το mainstream; 
Skert. Τη βλέπω με τα μάτια μου σίγουρα, αλλά δεν την ακούω τόσο σωστά στα αυτιά μου. Ήταν επόμενο το τραπ να γίνει super hot, έχει αυτό που ζητάει η εποχή. Βλέπω ότι όσο περνάει ο καιρός ανεβαίνει παραπάνω αλλά ίσως να ξεχώριζαν περισσότερο οι unique δουλειές και οι fresh ιδέες πριν ξεχειλώσει τόσο. Οπότε καλό είναι που έχει μπει στο mainstream και παίζει παντού, αλλά δεν είναι η περίοδος που θα βγουν «διαμάντια», είναι η περίοδος που το τραπ είναι δουλειά και η δουλειά κάποια στιγμή γίνεται βαρετή.

Εκτός από τη μουσική ασχολείσαι με τη γραφιστική, τον κινηματογράφο και τη φωτογραφία. Πες μου μερικές από τις μεγαλύτερες επιρροές σου στην τέχνη. Ποια ταινία σε έχει σημαδέψει; 
Ασχολούμαι με τις τέχνες τόσο με τις καλές όσο και με τις εφαρμοσμένες, μου αρέσει αυτή η ισορροπία. Οι μεγαλύτερες επιρροές μου είναι από ζωγράφους. Με εξιτάρει το κίνημα του Σουπρεματισμού με καλλιτέχνες όπως τον Malevich, τον Lissitzky και τον Kandinsky. Επίσης και η μοντέρνα τέχνη έχει πολύ σημαντικούς ζωγράφους που με εμπνέουν όπως ο Basquiat, o Pollock, o Francis Bacon και ο Rene Magritte.

Θα συμφωνούσες με τη φράση «το ελληνικό δημόσιο και η εφορία σκοτώνουν την τέχνη»; 
Καλό ακούγεται για να συμφωνήσω αν και το βασικότερο που σκοτώνει την τέχνη είναι ότι κάνουν κουμάντο και χαστλάρουνε τους καλλιτέχνες άτομα που δεν έχουν ιδέα από τέχνη.

Αν έπεφτες θύμα απαγωγής και σε ανάγκαζαν να μείνεις κλεισμένος σε ένα χώρο που έπαιζε ελληνική ποπ ή σκυλάδικα ποιον θα επέλεγες;
404 error not found.

Υ.Γ. Το timing της συνάντησής μας δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο με το τον Tyler The Creator να κερδίζει Grammy για το καλύτερο ραπ άλμπουμ με ένα δίσκο που δεν είναι ραπ λίγες μέρες πριν, μήπως ήρθε η ώρα και το ελληνικό ραπ να γίνει λίγο πιο περίπλοκο;